Το πρώτο πλυντήριο ρούχων στον κόσμο

Σήμερα, τα αυτόματα πλυντήρια ρούχων είναι συνηθισμένα, με τη χρησιμότητα και την ευκολία τους να είναι πέρα ​​από κάθε αμφιβολία. Αλλά το πρώτο πλυντήριο ρούχων στον κόσμο αντιμετωπίστηκε με έντονο σκεπτικισμό τον 19ο αιώνα, καθώς ορισμένοι αμφέβαλλαν για την αναγκαιότητά του. Είναι αλήθεια ότι αυτά τα λεγόμενα «βοηθητικά πλυσίματος» έμοιαζαν διαφορετικά και είχαν πολύ περιορισμένη λειτουργικότητα. Ενδιαφέρον; Ας παρακολουθήσουμε λοιπόν την «εξέλιξη» της τεχνολογίας μέχρι σήμερα.

Οι «γονείς» των πλυντηρίων ρούχων

Είναι πλέον αδύνατο να προσδιοριστεί με ακρίβεια ποιος εφηύρε για πρώτη φορά το πλυντήριο ρούχων. Το γραφείο διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας έλαβε πολυάριθμες αιτήσεις για επίσημη καταχώριση συσκευών που διευκολύνουν το πλύσιμο. Η εμφάνιση και η λειτουργικότητα των "προγόνων" των πλυντηρίων ρούχων διαφέρουν σημαντικά από τα σύγχρονα αυτόματα μηχανήματα. Ωστόσο, ο σκοπός και η αρχή λειτουργίας παραμένουν αμετάβλητες.

Μια καθοριστική ημερομηνία ήταν το 1851, όταν ο Αμερικανός J. King κατέγραψε το πρώτο πλυντήριο ρούχων με περιστρεφόμενο τύμπανο. Σε αντίθεση με τους προκατόχους του, λειτουργούσε χειροκίνητα, ενεργοποιούμενο από μια εξωτερική λαβή. Η αρχή περιστροφής του μηχανισμού ήταν παρόμοια με αυτή ενός μηχανισμού κοπής κιμά. Αυτή η εφεύρεση αναγνωρίζεται ως το πρωτότυπο του σύγχρονου πλυντηρίου ρούχων.

Τα επόμενα 30 χρόνια, εφευρέτες από όλο τον κόσμο κατοχύρωσαν συνεχώς νέα πλυντήρια ρούχων με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας. Τα αρχεία περιέχουν περίπου 2.000 διαφορετικά σχέδια συσκευών που έχουν σχεδιαστεί για να διευκολύνουν το πλύσιμο. Αλλά τα περισσότερα από αυτά ήταν βραχύβια: πολλά χάλασαν γρήγορα, άλλα απορρίφθηκαν ή τελικά βελτιώθηκαν.

Ένα συναρπαστικό παράδειγμα είναι ο Καλιφορνέζος χρυσοθήρας που όχι μόνο εφηύρε ένα «πλυντήριο ρούχων», αλλά το έκανε και κερδοφόρο. Αυτό το «μηχάνημα» μπορούσε να πλύνει 10-15 πουκάμισα κάθε φορά, και δεν υπήρχε ανάγκη χειροκίνητης περιστροφής του τυμπάνου. Αντ' αυτού, δέκα μουλάρια με ιμάντες κινούσαν τον μηχανισμό. Τελικά, ο εφευρέτης σταμάτησε να «πλένει» χρυσό και αντ' αυτού δημιούργησε ένα δημόσιο πλυντήριο: έπλενε ρούχα για τους πρώην συναδέλφους του έναντι αμοιβής.

Τα πρωτόγονα πλυντήρια ρούχων εμφανίστηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα.

Το 1861, εμφανίστηκε το πρώτο στεγνωτήριο ρούχων. Αποτελούνταν από μια συσκευή με πυκνούς κυλίνδρους μεταξύ των οποίων περιστρέφονταν τα βρεγμένα αντικείμενα. Το νερό απομακρύνονταν από τις ίνες και τα ρούχα στύβονταν. Παρόμοια τεχνολογία χρησιμοποιήθηκε πολλά χρόνια αργότερα, για παράδειγμα, σε σοβιετικά ημιαυτόματα στεγνωτήρια.

Μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα, η κύρια πηγή ενέργειας για τα πλυντήρια ρούχων ήταν η ανθρώπινη δύναμη - άνθρωποι ή ζώα. Μια παρόμοια συσκευή ανέπτυξε ο Αμερικανός William Blackstone, ο οποίος κατασκεύασε μία και τη χάρισε στη σύζυγό του για τα γενέθλιά της. Σύντομα καθιέρωσε μαζική παραγωγή της δημιουργίας του, πουλώντας την για 2,50 δολάρια. Αυτό το πλυντήριο ρούχων έγινε το πρώτο που κατασκευάστηκε μαζικά για ένα μεγάλο κοινό. Η ιδέα αποδείχθηκε κερδοφόρα: η εταιρεία του William σημείωσε επιτυχία με την πάροδο του χρόνου και συνεχίζει να κατασκευάζει οικιακά πλυντήρια ρούχων μέχρι σήμερα.

Ποιος εξόπλισε το αυτοκίνητο με κινητήρα;

Το επόμενο ορόσημο στην εξέλιξη του πλυντηρίου ρούχων ήταν η έλευση των μηχανοκίνητων μοντέλων. Τα χειροκίνητα πλυντήρια ρούχων έγιναν παρελθόν και οι πιο βολικές οικιακές συσκευές κέρδισαν δημοτικότητα. Αρχικά, τα πλυντήρια ρούχων ήταν εξοπλισμένα με βενζινοκινητήρες, αλλά σύντομα οι ηλεκτρικοί κινητήρες ανέλαβαν την εξουσία.

Μία από τις πρώτες ηλεκτρικές ραπτομηχανές ήταν το μοντέλο "Thor", που εφευρέθηκε από τον A. Fisher από το Σικάγο το 1908. Δύο χρόνια αργότερα, η συσκευή καταχωρήθηκε από την Hurley Machine Company, η οποία καθιέρωσε μαζική παραγωγή. Το προϊόν είχε ζήτηση.

Μέχρι το 1920, περισσότερες από 1.300 εταιρείες μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες συναρμολογούσαν και πουλούσαν πλυντήρια ρούχων, με εργοστάσια και σε άλλες χώρες. Ωστόσο, πολλές μάρκες υπέκυψαν στην πρόοδο και τον ανταγωνισμό, και μόνο μια χούφτα επέζησε στον 21ο αιώνα. Μεταξύ των "παλαιών" μπορούμε να σημειώσουμε την Whirlpool Corporation, που ιδρύθηκε το 1911. Αλλά τα πρώτα τους μηχανήματα υπέστησαν κολοσσιαίες αλλαγές: ο σχεδιασμός βελτιώνονταν συνεχώς, επικίνδυνοι μηχανισμοί κρύβονταν πίσω από πάνελ και ο σχεδιασμός και η λειτουργικότητα επεξεργάστηκαν.

Τα πλυντήρια ρούχων Whirlpool παράγονται από το 1911.

Μέχρι το 1955, τα πλυντήρια ρούχων «κατακτούσαν» ραγδαία τον κόσμο. Περίπου 1,5 εκατομμύριο μονάδες είχαν πουληθεί, οι συσκευές γίνονταν πιο προσιτές και η τιμή τους έπεσε στα 60 δολάρια. Η μαζική παραγωγή πλυντηρίων ρούχων είχε αντίκτυπο και στην ίδια την κοινωνία. Με την πάροδο του χρόνου, οι οικιακές συσκευές αντικατέστησαν τους οικιακούς βοηθούς και η δημοτικότητα των δημόσιων πλυντηρίων μειώθηκε. Οι άνθρωποι έγιναν πιο ελεύθεροι, με περισσότερο χρόνο για άλλες ασχολίες και χόμπι.

Πώς έχει εξελιχθεί η τεχνολογία πλυντηρίου;

Από τις αρχές του 20ού αιώνα, οι κατασκευαστές πλυντηρίων ρούχων εκσυγχρονίζουν συνεχώς τα σχέδιά τους, αναζητώντας πιο βολικές και εργονομικές λύσεις. Τα τελευταία 170 χρόνια, τα ξύλινα χειροκίνητα πλυντήρια ρούχων έχουν εξελιχθεί σε σύγχρονα αυτόματα μηχανήματα γεμάτα τεχνολογία και χαρακτηριστικά. Η ανάπτυξη ήταν σταδιακή:

• δεκαετία του '20 – οι ξύλινες δεξαμενές αντικαταστάθηκαν με μεταλλικές.
• Δεκαετία του '30 – άρχισαν να χρησιμοποιούν ηλεκτρικές αντλίες και πρόσθεσαν χρονοδιακόπτη στις μηχανές.
• Δεκαετία του '40 – εφευρέθηκε ο προγραμματιστής, κυκλοφόρησε το πρώτο αυτόματο πλυντήριο ρούχων.
• Δεκαετία του '50 – τα μηχανήματα ήταν εξοπλισμένα με δυνατότητα αυτόματης στύψης.
• Δεκαετία του '70 – ένα μοντέλο με ηλεκτρονικό έλεγχο εισήλθε στην αγορά.
• Δεκαετία του 2000 – ενσωμάτωση μηχανημάτων στο σύστημα Smart Home.

Τα σύγχρονα πλυντήρια ρούχων με δύο κάδους, σύστημα επαναπλήρωσης και πληθώρα λειτουργιών δεν μπορούν να συγκριθούν με τα πλυντήρια της δεκαετίας του 1850. Αλλά χωρίς τα πρωτότυπα, τίποτα από αυτά δεν θα υπήρχε.

   

Σχόλια αναγνωστών