Το πρώτο αυτόματο πλυντήριο ρούχων στην ΕΣΣΔ

Οι νοικοκυρές στην Ευρώπη και την Αμερική είχαν το πλεονέκτημα των αυτόματων πλυντηρίων ρούχων από τη δεκαετία του 1940. Αλλά οι γυναίκες στη Σοβιετική Ένωση το είχαν λιγότερο εύκολο. Το πρώτο αυτόματο πλυντήριο ρούχων εμφανίστηκε στην ΕΣΣΔ το 1975 και η μαζική παραγωγή ξεκίνησε μόλις στα μέσα της δεκαετίας του 1980. Ας εξερευνήσουμε την ιστορία της επανάστασης του «πλυντηρίου» στην ΕΣΣΔ, τα βασικά στάδια, τα γεγονότα και τα πρότυπα που την διέπουν.

Γνωριμία των Σοβιετικών πολιτών με τις αυτόματες μηχανές

Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, ο σοβιετικός πληθυσμός γνώρισε για πρώτη φορά ένα αυτόματο πλυντήριο ρούχων. Το «Vyatka-Avtomat», όπως ονομαζόταν, ξεκίνησε την παραγωγή του στο Κίροφ σε μια ειδική εγκατάσταση που κατασκευάστηκε από την ιταλική εταιρεία Merloni ειδικά για αυτόν τον σκοπό. Αυτά τα πλυντήρια ρούχων ήταν ένα πλήρες αντίγραφο των μονάδων Ariston. Όπως ήταν αναμενόμενο, η ζήτηση για τη νέα τεχνολογία έσπασε όλα τα ρεκόρ. Σε σύγκριση με τα ημιαυτόματα πλυντήρια που χρησιμοποιούνταν προηγουμένως, ήταν μια πραγματική απόλαυση. Δεν υπήρχε ανάγκη για ξέβγαλμα, πλύσιμο ή στύψιμο στο χέρι. Το νέο πλυντήριο τα έκανε όλα αυτόματα.

Το πρωτότυπο Vyatka κυκλοφόρησε το 1980, με 12 διαφορετικά προγράμματα. Μετά από επιτυχημένες δοκιμές, το εργοστάσιο παρήγαγε την πρώτη παρτίδα 100 μονάδων στις 23 Φεβρουαρίου 1981. Το μηχάνημα μπορούσε να αγοραστεί λιανικά για 4,95 ευρώ, ποσό που εκείνη την εποχή ήταν τεράστιο, ισοδύναμο με τον μέσο μισθό. Στη συνέχεια η τιμή μειώθηκε ελαφρώς (στα 4 €).

Σημαντικό! Αξίζει να σημειωθεί ότι μία από τις πρώτες διαφημίσεις με την παραδοσιακή έννοια της λέξης που εμφανίστηκαν στη σοβιετική τηλεόραση ήταν αφιερωμένη ειδικά στη Βιάτκα.

Ήταν ελεύθερα διαθέσιμο, αλλά απαιτούσε την προσκόμιση στο γραφείο στέγασης πιστοποιητικού που να επιβεβαιώνει τη συμμόρφωση της καλωδίωσης με τα πρότυπα κατανάλωσης ενέργειας. Αυτός ο τύπος καλωδίωσης συναντάται σε κτίρια που κατασκευάστηκαν μετά το 1978.

Η ιστορία των γραφομηχανών στην ΕΣΣΔ

Στην πραγματικότητα, τα πρώτα πλυντήρια ρούχων εμφανίστηκαν στην ΕΣΣΔ πολύ πριν από την εποχή της στασιμότητας. Ήδη από τη δεκαετία του 1920, οι αξιωματούχοι του κόμματος εισήγαγαν αυτούς τους «οικιακούς βοηθούς» από την Αμερική, αλλά όσοι ασχολούνταν με τους απλούς ανθρώπους, μέχρι τη δεκαετία του 1950, ουσιαστικά δεν είχαν ιδέα ότι υπήρχε ένα τέτοιο τεχνολογικό θαύμα. Ας δούμε τα βασικά ορόσημα στην ανάπτυξη των πλυντηρίων ρούχων στην ΕΣΣΔ.

• Τη δεκαετία του 1950, το εργοστάσιο της Ρίγας κατασκεύαζε τις σειρές μηχανημάτων EAYA-2 και 3, οι οποίες πωλούνταν προς 6 ευρώ, αλλά ήταν απρόσιτες για το ευρύ κοινό. Η δεύτερη γενιά μηχανημάτων από το ίδιο εργοστάσιο ονομαζόταν «Riga-54» και είχε χωρητικότητα 2,5 κιλών. Το «Riga-55», που κυκλοφόρησε λίγο αργότερα, ήταν ένα πλήρες αντίγραφο του σουηδικού μοντέλου, το οποίο επέστρεψε από μια έκθεση ο αρχιμηχανικός του εργοστασίου.
• Το πρώτο πλυντήριο ρούχων με χρονοδιακόπτη στην ΕΣΣΔ βγήκε από τη γραμμή συναρμολόγησης στο ίδιο εργοστάσιο του Κίροφ - το πρώτο Vyatka. Αυτό συνέβη το 1966. Το νερό έπρεπε να γεμίζεται και να αδειάζεται χειροκίνητα και ο χρονοδιακόπτης έλεγχε τη διάρκεια του πλυσίματος. Ο σχεδιασμός αποτελούνταν από μια τεράστια κυλινδρική δεξαμενή με μια βίδα στο κάτω μέρος, η οποία τροφοδοτούσε το πλυντήριο.
• Το εργοστάσιο Τσεμποκσάρι Τσαπάγιεφ σύντομα παρήγαγε την πρώτη ημιαυτόματη ραπτομηχανή στη Σοβιετική Ένωση, τη «Βόλγα-8». Ορισμένες οικογένειες εξακολουθούν να κατέχουν μονάδες αυτού του μοντέλου.

Τα ημιαυτόματα πλυντήρια ρούχων ήταν εξοπλισμένα με κυλίνδρους στύψης, αλλά δεν ήταν ιδιαίτερα βολικοί και σπάνια χρησιμοποιούνταν στην καθημερινή ζωή. Ωστόσο, λίγα χρόνια αργότερα, εμφανίστηκαν οι πρώτες αυτόματες μηχανές ZVI με φυγοκεντρικό στύψιμο.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 παρουσιάστηκαν οι πρώτες ραπτομηχανές Eureka. Σε σύγκριση με τα προηγούμενα μοντέλα, επρόκειτο για μια τεχνολογική ανακάλυψη. Το πλυντήριο ρούχων ήταν ήδη εξοπλισμένο με αυτόματο σύστημα αποστράγγισης, περιστρεφόμενο χωρίς αφαίρεση των ρούχων, και δεξαμενή τύπου τυμπάνου.

Τη δεκαετία του 1980, τα αυτόματα πλυντήρια ρούχων Vyatka είχαν ήδη γίνει δημοφιλή, αν και ήταν ακόμη σε έλλειψη. Αν κάποιος είχε ένα, γινόταν τοπικό ορόσημο. Τα πλυντήρια ρούχων έγιναν αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής των συμπατριωτών μας μόνο με την είσοδό τους στη διεθνή αγορά και την εισαγωγή εισαγόμενων μοντέλων.

   

1 σχόλιο αναγνώστη

1. 2 Αυγούστου 2021 στις 7:52 μ.μ.

   Νίκος:

   Τη δεκαετία του 1970, κατά τη διάρκεια του έργου ΕΣΣΔ-ΛΔΓ, ένα εξαιρετικό αυτόματο πλυντήριο ρούχων με φόρτωση από πάνω, το «Κισινάου», κατασκευάστηκε στο Κισινάου. Το είδα ο ίδιος στη ΛΔΓ. Οι Γερμανοί ήταν πολύ ευχαριστημένοι. Αλλά στο Κισινάου, υπήρχε έλλειψη. Το «Vyatka Avtomat» δεν ήταν καν κοντά.

   Απάντηση