Waaruit bestaat waspoeder?

Waaruit bestaat waspoeder? Er verschijnen elke dag meer en meer huishoudelijke wasmiddelen op de markt, waardoor ze moeilijk te begrijpen zijn. Dit geldt ook voor klassieke wasmiddelen, waar huisvrouwen al tientallen jaren aan gewend zijn. Ondanks de standaard witte kleur en de vertrouwde consistentie, kan dit wasmiddel aanzienlijk verschillen van verpakking tot verpakking. Daarom is het cruciaal om te begrijpen waar wasmiddel van gemaakt is, zodat u alleen effectieve en veilige opties kunt kiezen.

Bestanddelen van de meeste poeders

Elk wasmiddel, of het nu budget- of premiumwasmiddel is, bevat een aantal essentiële ingrediënten, zonder welke het wassen minder effectief zal zijn dan verwacht. Laten we daarom eerst eens kijken naar de klassieke ingrediënten die in bijna elke verpakking wasmiddel voor automatische wasmachines te vinden zijn.

Anionogene oppervlakteactieve stoffen (A-oppervlakteactieve stoffen). Deze oppervlakteactieve stoffen zorgen voor schuimvorming tijdens het wassen. Ze zijn goedkoop en verwijderen effectief niet alleen hardnekkige vlekken, maar ook vetvlekken. Een nadeel is dat ze niet alleen vuil uit kleding verwijderen, maar ook de beschermlaag van de huid van je handen. A-oppervlakteactieve stoffen zijn bovendien vrijwel niet uitwasbaar uit textiel, waardoor ze in contact kunnen komen met de huid, het lichaam kunnen binnendringen en zich kunnen afzetten in inwendige organen, wat tot een aantal gezondheidsproblemen kan leiden.

In landen van de Europese Unie is het verboden om meer dan 2% anionische oppervlakteactieve stoffen toe te voegen aan waspoeder, terwijl er in Rusland voorbeelden zijn met gehaltes tot 30%.

Niet-ionogene oppervlakteactieve stoffen. Deze reinigen stoffen van binnenuit, waardoor ze diep in kleding kunnen doordringen. In tegenstelling tot de vorige component zijn deze oppervlakteactieve stoffen niet giftig en breken ze zelfs gemakkelijk af. Hun zwakke schuimende eigenschappen zijn echter een nadeel, daarom worden ze gebruikt in combinatie met A-oppervlakteactieve stoffen. Niet-ionogene oppervlakteactieve stoffen werken het beste bij lage watertemperaturen. Ze worden het vaakst aangetroffen in vloeibare gels, waarbij ze niet meer dan 5% van het product uitmaken.
Zuurstofbleekmiddelen. Deze worden gebruikt om vergeling in stoffen te neutraliseren. Moderne zuurstofhoudende wasmiddelen gebruiken meestal natriumpercarbonaat, omdat het wasgoed wit maakt, onaangename geurtjes verwijdert en effectief desinfecteert. Dit bleekmiddel is gemakkelijk biologisch afbreekbaar en niet-giftig.
Fosfonaten. Ze helpen hard kraanwater te verzachten, waardoor wassen effectiever wordt. Ze zijn veel minder giftig dan fosfaten, en worden daarom tegenwoordig gebruikt in de productie van wasmiddelen.
Polycarboxylaat. Essentieel voor de bescherming van belangrijke onderdelen van wasmachines tegen roest en kalkaanslag. Net als fosfonaten helpt het hard water te verzachten en is het vrijwel onschadelijk voor mens en milieu.
Zeolieten. Absorberende middelen die vuil gedeeltelijk en volledig uit kleding verwijderen. Ze worden gebruikt in combinatie met fosfonaten om fosfaten veilig te vervangen en de hardheid van vloeistoffen te verminderen. Het is belangrijk om alleen natuurlijke zeolieten te gebruiken, want hoewel ze volledig veilig zijn voor mensen, zijn synthetische zeolieten ongeveer net zo gevaarlijk als fosfaten. Hoe goedkoper het huishoudelijke wasmiddel, hoe kleiner de kans dat u natuurlijke ingrediënten vindt.
Enzymen. Omdat oppervlakteactieve stoffen organische verbindingen zoals eiwitten niet kunnen verwijderen, gebruiken fabrikanten van huishoudelijke chemicaliën enzymen om organisch materiaal, waaronder eiwitvlekken, te vernietigen. Goedkope wasmiddelen kunnen één enzym bevatten voor alle soorten vlekken, terwijl premium wasmiddelen meerdere soorten kunnen bevatten die geschikt zijn voor verschillende vlekken. Enzymen zijn gebaseerd op eiwitten en ontbinden daarom bij watertemperaturen boven de 40 graden Celsius. Ze zijn matig giftig, dus vermijd contact met de huid of kleding van delicate, natuurlijke stoffen.
Optische witmakers. Ze absorberen ultraviolette straling en zetten deze om in een blauwe kleur, vergelijkbaar met wat blauwen vroeger deed. Ze maken kleding helderder en witter, maar dit is meer een verfeffect dan een bleekeffect. Deze component dringt diep door in de vezels van de stof en is zeer moeilijk uitwasbaar, wat allergieën kan veroorzaken.

Babykleding en kleding van mensen met een allergie kunt u beter niet wassen met wasmiddelen die optische witmakers bevatten.

Geuren en parfums. Ze zorgen er niet alleen voor dat wasmiddelen lekkerder ruiken, maar maskeren ook de onaangename chemische geur die vrijkomt bij huishoudelijke chemicaliën voordat er parfums aan worden toegevoegd. Ze kunnen worden onderverdeeld in natuurlijke en chemische geuren – de eerste komen vaker voor in dure producten, terwijl de laatste in budgetvriendelijke producten voorkomen. Ze kunnen diverse huid- en oogirritaties veroorzaken, omdat ze allergenen zijn.

Daarmee is de lijst met de meest voorkomende ingrediënten afgerond. Laten we nu eens kijken naar de specifieke ingrediënten die niet in elk wasmiddel voorkomen.

Componenten van goedkope poeders

In dit gedeelte worden de ingrediënten van de goedkoopste wasmiddelen vermeld. Deze zijn van uitzonderlijk lage kwaliteit en dienen vermeden te worden.

Natriumtripolyfosfaat. Een standaardfosfaat dat gebruikt wordt om kraanwater te ontharden. Het mag niet gebruikt worden omdat het een potentieel allergeen is.
Natriumhypochloriet. Een bleekmiddel op chloorbasis dat, hoewel het de werking van oppervlakteactieve stoffen en fosfaten versterkt, ook schadelijk is voor het lichaam. Verantwoordelijke fabrikanten vervangen dit bestanddeel vaak door zuurstofbleekmiddelen, maar het is nog steeds in de winkel te vinden.

Gelukkig is de lijst niet erg lang, dus u kunt hem leren kennen en goed in de gaten houden of er geen huishoudelijke chemicaliën met een dergelijke samenstelling in uw huis terechtkomen.

Stoffen die niet in de samenstelling voorkomen

Wasmiddelen bevatten vaak ingrediënten die de fabrikant niet vermeldt in de gebruiksaanwijzing of op het etiket. Soms zijn deze ingrediënten onschadelijk voor de mens, maar in andere gevallen kunnen ze een negatieve invloed hebben op het lichaam. Deze ingrediënten omvatten meestal de volgende ingrediënten:

TAED – bleekactivatoren. Omdat zuurstofbleekmiddelen alleen werken bij temperaturen boven de 80 graden Celsius, moeten fabrikanten TAED toevoegen, dat ook goed werkt bij lage temperaturen. Als de ingrediënten zuurstofbleekmiddel vermelden en de informatie dat het poeder in koud water werkt, had TAED waarschijnlijk ook vermeld moeten staan.
Anti-resorberend. Noodzakelijk om te voorkomen dat vuil aan vers gewassen wasgoed blijft plakken;
Ftalaten. Dit zorgt ervoor dat de aangename geur zo lang mogelijk na het wassen aanhoudt. Als de fabrikant een langdurige aangename geur garandeert, dan bevat het product zeker ftalaten. Ze voorkomen ook dat het wasmiddel klontert en verminderen stofophoping.

Zo kunnen zelfs in bekende schoonmaakmiddelen verborgen bestanddelen voorkomen. Bestudeer altijd zorgvuldig de informatie over de ingrediënten om te voorkomen dat u per ongeluk chemicaliën met schadelijke componenten koopt.

Hoe moet het poeder eruit zien?

Elke vermelde chemische stof kan, afhankelijk van de concentratie, al dan niet schadelijk zijn voor de mens. Daarom specificeert de GOST-norm de toegestane dichtheid van de meest schadelijke elementen, evenals algemene eisen voor uiterlijk en andere kenmerken.

Elk wasmiddel moet een korrelig mengsel zijn, variërend van wit tot lichtgeel van kleur; kleurstoffen zijn toegestaan. Als het poeder kleurloos is, moet het voor 60% wit zijn.
Het massapercentage van stof mag niet meer dan 5% bedragen.
De concentratie waterstofionen moet tussen 7,5 en 11,5 pH liggen.
Het massapercentage fosfaatzouten mag niet meer dan 22% bedragen.
Het schuim mag niet dikker zijn dan 20 centimeter.
Huishoudelijke chemicaliën moeten een reinigingsvermogen van 85% of hoger hebben.
Voor producten die chemische bleekmiddelen bevatten, moet het witheidsniveau op 80% of meer worden ingesteld.
De houdbaarheid van wasmiddelen die chemische bleekmiddelen of organische additieven bevatten, moet minimaal 9 maanden zijn. Andere wasmiddelen hebben geen houdbaarheidsdatum.
Het massapercentage actieve zuurstof mag maximaal 6% bedragen.

Dit zijn lang niet alle GOST-vereisten, maar dit zijn de belangrijkste regels waaraan fabrikanten van huishoudchemicaliën in ons land zich moeten houden. Het is belangrijk om te weten dat milieuvriendelijke poeders vaak niet volgens de staatsnormen worden gemaakt, maar dat ze geen schadelijke stoffen bevatten. De lijst met ingrediënten is daarom belangrijker dan de GOST-norm.

Onderscheidende kenmerken van milieuvriendelijke poeders

Tegenwoordig worden wasmiddelen met milieuvriendelijke ingrediënten steeds populairder. Hun onderscheidende kenmerk is de gedeeltelijke of volledige eliminatie van schadelijke stoffen, die de fabrikant vervangt door veilige alternatieven.

Schadelijke oppervlakteactieve stoffen zijn vaak inferieur aan biologische oppervlakteactieve stoffen, ook wel ecosurfactanten genoemd. Dit zijn verbindingen van glucose, aardappel, tarwe, rijst en vetalcoholen uit palm- of kokosolie. Biologische oppervlakteactieve stoffen kunnen ook gist of bacteriën bevatten, die vrijwel geen effect hebben op de wasprestaties, maar wel een betere afbraak van de wasmiddelen bevorderen, waardoor deze wasmiddelen milieuvriendelijk zijn.
In plaats van chemische en optische bleekcomponenten worden hulpstoffen en niet-ionogene oppervlakteactieve stoffen gebruikt, die de kleding perfect wit maken en geen schade toebrengen aan mens of milieu.
Fosfaten zijn vervangen door natriumdisilicaat, wat helpt bij het verzachten van hard water en tevens belangrijke onderdelen van wasmachines helpt behouden.

Let op met huishoudchemicaliën met een natriumdisilicaatgehalte van 15 tot 55%: deze schoonmaakmiddelen zijn zeer effectief.

In plaats van chloor en actieve zuurstof voegen bedrijven een peroxidestabilisator of een in water oplosbare organische complexvormer toe aan milieuvriendelijke schoonmaakmiddelen.
Ten slotte gebruiken fabrikanten geen aromatische toevoegingen en geurstoffen, maar voegen ze veilige essentiële oliën toe.

Natuurlijk zijn veilige, natuurlijke ingrediënten veel duurder dan hun chemische tegenhangers, waardoor de prijs van dergelijke producten twee of meer keer zo hoog is. Maar op gezondheid moet je niet bezuinigen, en daarom is de vraag naar dergelijke wasmiddelen groter dan ooit.