Wie heeft de vaatwasser uitgevonden?

Sommige moderne huisvrouwen geloven dat het vrouwen waren die de vaatwasser hebben uitgevonden om een ​​moeilijke taak te verlichten, aangezien huishouden ook een baan is, en een moeilijke bovendien. Sterker nog, de geschiedenis heeft informatie bewaard over de man die de vaatwasser voor het eerst ontwierp en produceerde. Het is zijn uitvinding, evenals de historische evolutie van vaatwassers, die we vandaag zullen bespreken.

De eerste vaatwasser

Vaatwasmachines worden veelvuldig genoemd in diverse historische bronnen. Men denkt dat dergelijke apparaten al bij de Romeinen bekend waren, maar er is geen enkele afbeelding of zelfs maar een mondelinge beschrijving van dergelijke apparaten bewaard gebleven, waardoor de geschiedenis de naam van de briljante uitvinder van de eerste vaatwasser kwijt is.

De eerste gedocumenteerde vermelding van een vaatwasser dateert uit 1850. In de wetenschappelijke wereld wordt dit jaar beschouwd als het jaar waarin de afwasmachine werd uitgevonden. Een jonge Amerikaan, Guoton, patenteerde het ontwerp, hoewel zijn uitvinding, eerlijk gezegd, een complete mislukking was en geen commerciële vooruitzichten had.

Dit is precies het geval wanneer het idee goed is, maar de uitvoering ervan hopeloos tekortschiet. Er werd slechts één prototype van de Guoton-machine gebouwd, en testen brachten onmiddellijk de tekortkomingen van het ontwerp aan het licht.

Trouwens, bijna tegelijkertijd met de koning de wasmachine uitgevonden, dus deze twee huishoudelijke apparaten zijn sinds hun uitvinding nauw met elkaar verbonden. De wasmachine is echter veel populairder dan de vaatwasser. Wereldwijd zijn weinig huisvrouwen onbekend met wasmachines, maar velen geven er nog steeds de voorkeur aan om de afwas met de hand te doen, vooral in Rusland en de GOS-landen.

De uitvinder van de vaatwasser creëerde een handbediend apparaat met een kuip, een zuigerpomp voor de watertoevoer, een complex frame dat de kuip ondersteunde en een hendel die de pomp bediende. Het belangrijkste voordeel van deze uitvinding was het revolutionaire concept, dat huisvrouwen hoop gaf op de naderende komst van een werkelijk effectieve 'huishoudelijke hulp'. Guotons uitvinding had echter veel meer nadelen dan voordelen.

1. De vaat in zijn auto werd nauwelijks afgewassen.
2. Het was lastig om de bakjes in het aquarium te plaatsen, waardoor ze vaak kapot gingen.
3. De watertoevoer naar de vuile vaat was slecht ontworpen, waardoor een deel van het keukengerei dat in de tank was geplaatst, helemaal geen water kreeg.
4. Er was geen systeem om afvalwater weg te pompen of schoon water aan te voeren. Daarom werd de vaat gespoeld met hetzelfde water als waarmee waswater werd gebruikt.

De creatie van vrouwenhanden

We hebben ontdekt wie de vaatwasser heeft uitgevonden, en daarbij kwamen we erachter dat het eerste vaatwasserontwerp onhaalbaar bleek omdat het zijn primaire functie volledig faalde. Waarom? Misschien omdat Guoton niet bekend was met huishoudelijk werk of het mechanisme van de afwas niet volledig begreep. Hoe dan ook, we zullen de waarheid nooit weten, aangezien informatie over de omstandigheden van de uitvinding samen met de uitvinder in de vergetelheid is geraakt.

En wat nu? Een vrouw nam met hart en ziel de leiding om de eerste in massa geproduceerde handbediende vaatwasser te ontwikkelen. Haar naam was Josephine Cochrane. In tegenstelling tot Guoton slaagde de ondernemende Josephine er niet alleen in om een ​​werkende handbediende vaatwasser te maken, maar integreerde er ook een primitieve boiler in. De eerste vaatwasser, gebouwd door een vrouw, bestond uit de volgende onderdelen.

1. Een houten of metalen doos die dienstdoet als wasmand.
2. Mandjes voor schalen, die de vorm hadden van een gebogen metalen rooster waarop voornamelijk borden, schotels en kopjes werden geplaatst.
3. Handmatig aandrijfmechanisme.
4. Twee zuigerpompen.
5. Een scharnierend deksel dat de doos met serviesgoed hermetisch afsluit.
6. Waterverwarmer.

Deze machine had veel voordelen, waardoor hij zo goed verkocht. Ten eerste wast hij de vaat behoorlijk goed schoon, vooral schoteltjes en borden. Ten tweede verwarmt deze vaatwasser het water zelf, waardoor afwassen met heet water mogelijk is. Ten derde had hij een compact en handig ontwerp, en een mandje dat de vaat stevig op zijn plaats hield, waardoor het risico op breuk tijdens het wassen en vullen vrijwel nihil was.

Voordelen zijn voordelen, maar er waren ook nadelen, en wel belangrijke. De Cochrane-machine was niet geschikt voor grote of niet-standaard vaat, en ook bestek kon er niet in worden gewassen. De machine werd handmatig bediend, wat betekende dat de huisvrouw ernaast moest staan ​​en aan de hendel moest draaien – een zeer vervelende taak, misschien nog wel vervelender dan afwassen met de hand. Bovendien was deze vaatwasser erg duur en konden alleen de allerrijksten zich hem veroorloven, wat uiteindelijk het lot van deze, op zijn eigen manier, revolutionaire uitvinding bezegelde.

Josephine Cochrane bracht verschillende aanpassingen van haar geesteskind uit. De uiteindelijke versie was bedoeld om niet alleen de vaat te wassen, maar ook te drogen, maar het ontwerp bleek te groot en duur en haalde niet de populariteit van het originele model.

De eerste elektrische vaatwasser

Josephines inspirerende uitvinding had de ontwikkeling van vaatwassers een impuls moeten geven, maar nee, vaatwassers bleven voor de meeste huisvrouwen onbekend. Slechts enkele bedrijven konden vaatwassers produceren, en dan nog slechts in zeer beperkte aantallen voor een selecte groep consumenten.

De allereerste elektrische vaatwasser was het geesteskind van het snelgroeiende Duitse bedrijf Miele, dat hem in 1929 produceerde. Hoewel hij technisch aantrekkelijk was, was de machine in de praktijk log, maakte hij slecht schoon en was hij extreem luidruchtig. Bovendien was de Miele-vaatwasser astronomisch duur, dus hij werd zelden gekocht en al snel uit de productie genomen.

Een jaar later, in 1930, werden in de Verenigde Staten elektrische vaatwassers verkocht onder het merk Kitchen Aid. Hoewel er aanvankelijk wel belangstelling was, nam deze snel af vanwege de onvolkomenheden van de vaatwassertechnologie en de lage koopkracht van de bevolking.

De Grote Depressie eiste zijn tol. Negen jaar later brak de Tweede Wereldoorlog uit en hadden mensen geen tijd meer voor vaatwassers. Tijdens de oorlog en de eerste vijf jaar erna dacht niemand zelfs maar aan vaatwassers. In 1950 lanceerde Whirlpool, een grote fabrikant van huishoudelijke apparaten, elektrische vaatwassers in beperkte oplage.

De komst van de automatische vaatwasser

De echte doorbraak kwam niet van de ingenieurs van Whirlpool. In 1960 bracht het snelgroeiende bedrijf Miele een volautomatische vaatwasser uit, hoewel deze al iets eerder was uitgevonden.

Deze machine was veel betaalbaarder dan alle voorgaande vaatwassers en maakte de vaat uitstekend schoon. Klanten reageerden snel. De eerste machines die van de productielijn rolden, verkochten als warme broodjes. Dit markeerde het begin van het tijdperk van automatische vaatwassers, die we vandaag de dag nog steeds met succes gebruiken.

Het is lastig te zeggen wie de automatische vaatwasser heeft uitgevonden, maar Miele heeft patent aangevraagd op de uitvinding.

Duitse ingenieurs bij Miele besloten een stap verder te gaan en brachten in 1978 een automatische vaatwasser met microprocessorbesturing uit. De eerste elektronisch gestuurde apparaten waren onbetrouwbaar, maar alle tekortkomingen werden snel verholpen. De apparaten waren zo succesvol dat sommige oudere Duitsers er 30 jaar lang geen afstand van wilden doen.

Miele en tientallen andere grote fabrikanten van huishoudelijke apparaten bieden nu honderden vaatwassermodellen aan. Vaatwassers intimideren niemand meer; integendeel, steeds meer mensen willen hun huis uitrusten met een vaatwasser, en dat is heel goed nieuws!

   

Reacties van lezers