Spanning op de behuizing van de wasmachine

Tijdens het gebruik van een wasmachine ervaren sommige huiseigenaren een onaangenaam tintelend gevoel bij het aanraken van de behuizing. Dit is niets meer dan een lichte elektrische schok. Dit gebeurt wanneer er spanning op de behuizing van de wasmachine staat. Laten we eens kijken wat we in deze situatie kunnen doen om het risico op een elektrische schok te verminderen.

Aansluiten op een tweedraadsnetwerk

Als uw wasmachine is aangesloten op een tweeaderige voeding, kan er, zelfs als de apparatuur in goede staat verkeert, spanning in de behuizing van de machine lekken. Dit komt door een specifieke werking van de overspanningsbeveiliging die bij elke wasmachine wordt geleverd. Het netwerkelement bestaat uit een paar onderling verbonden condensatoren, waarvan de ene de machinebehuizing en de fase verbindt, en de tweede de behuizing en de nulkabel.

Fabrikanten van wasmachines produceren doorgaans apparaten die zijn ontworpen voor aansluiting op een drie-aderig netwerk met een aparte beschermingsgeleider. In deze situatie zal de overspanningsbeveiliging op volle capaciteit werken en zijn functie perfect vervullen. De gewone kabel verwerkt dus wel het 110V-potentieel, maar de lading wordt volledig uit de wasmachine getrokken.

Maar in werkelijkheid worden dergelijke wasmachines vaak uit onwetendheid aangesloten op ongeaarde stopcontacten. In dat geval bouwt zich een spanning van 110 V op op de behuizing van de machine. Het gebruik van zo'n wasmachine kan gemakkelijk een elektrische schok veroorzaken, die meestal kort maar zeer pijnlijk is.

Voor de aansluiting op een tweedraadsleiding mag u geen wasapparatuur kopen die in Europa is geassembleerd en oorspronkelijk op de Europese markt is gericht; dit is niet geheel veilig.

Versleten bedrading

Blootliggende stroomkabels in een wasmachine zijn niet ongebruikelijk. Ervaren technici hebben vaak situaties meegemaakt waarin de isolatie na verloop van tijd door constante trillingen is weggesleten. Blootliggende kabels komen ook voor in bijna nieuwe machines; muizen of ratten kunnen er gemakkelijk doorheen knagen.

In dit geval wordt de aanwezigheid van een fase op de behuizing opgemerkt. In het begin kan de spanning laag zijn, maar later is een elektrische schok van 220 volt gemakkelijk te voorkomen. Het apparaat staat vaak in de badkamer en een hoge luchtvochtigheid verhoogt het risico op een elektrische schok.

Gerafeld draden vormen een ernstig probleem en vormen een risico voor de gezondheid en het leven van gebruikers.

Terwijl een slecht functionerende overspanningsbeveiliging alleen maar ongemak kan veroorzaken, kan versleten isolatie aanzienlijke schade aan de gebruiker toebrengen. Daarom moet de oorzaak zo snel mogelijk worden aangepakt.

Het is cruciaal om een ​​potentiaalvereffeningssysteem in de badkamer aan te leggen. Alle apparatuur die zich hier bevindt – de leidingen, de douchecabine, het ventilatiekanaal en de wasmachine zelf – moet stevig met elkaar verbonden zijn via een potentiaalvereffeningsverbinding.

Equipotentiaalvereffeningssystemen zijn echter niet voldoende om de volledige veiligheid van gezinsleden te garanderen. Eén circuit blijft onbeschermd. Dit is het systeem tussen de wasmachine, het menselijk lichaam en de vloer van de kamer. Wat kan in dit geval gedaan worden voor een betere bescherming? Er zijn twee opties:

• een aardlekschakelaar in het elektrische circuit opnemen;
• de "behuizing" van de machine aarden.

Een aardlekschakelaar in een tweefasennetwerk werkt iets anders. Hij schakelt niet uit als de draad defect is. De beveiliging wordt geactiveerd zodra de gebruiker de behuizing van de wasmachine aanraakt. Hoewel het niet prettig is als de aardlekschakelaar pas uitschakelt nadat de behuizing is aangeraakt, wordt het risico op een elektrische schok geminimaliseerd.

Omdat de stroom bij aanraking van de behuizing minimaal zal zijn, kan een aardlekschakelaar (RCD) met een nominale stroomsterkte tot 30 mA worden gekozen. Eigenaren van huizen en appartementen met oudere tweedraads elektrische systemen wordt geadviseerd stopcontacten met een ingebouwde aardlekschakelaar aan te schaffen, aangezien dit het risico op onterechte activering aanzienlijk verkleint.

Zorg voor aarding van de machine

Het aarden van huishoudelijke apparaten is de meest betrouwbare manier om uzelf en uw gezin te beschermen tegen elektrische schokken. Mocht er een storing in de voedingskabels optreden, dan wordt de stroom eenvoudigweg omgeleid naar de aardgeleider. Dit is volkomen veilig voor mensen.

Er kunnen verschillende problemen ontstaan ​​bij het aanleggen van beschermende aarding. Water- en rioolbuizen kunnen niet als aardingselementen worden gebruikt. De regelgeving verbiedt ook ten strengste het aansluiten van neutrale en actieve kabels zonder aardingstest. Dus als uw huis een tweedraadssysteem heeft, moet u hopen dat het elektrische paneel in de entree geaard is; anders kunt u uw wasmachines niet beschermen.

Om het aardingsprobleem in uw gebouw met meerdere verdiepingen op te lossen, moet u contact opnemen met de organisatie die het gebouw onderhoudt: het beheerbedrijf, de Vereniging van Eigenaren, het energiebedrijf, etc.

Als u een privéwoning bezit die op een perceel grond staat, kunt u zelf een aardingscircuit installeren. Houd er echter rekening mee dat dit veel moeite en tijd kost, maar uiteindelijk bent u verzekerd van volledige veiligheid voor uzelf en uw gezin bij het gebruik van de wasmachine.

Ten eerste is het noodzakelijk om de locatie te bepalen waar de aardingslus wordt geïnstalleerd. Bij een stroomstoring zal de spanning naar de aardingspennen vloeien, dus de kans op menselijke aanwezigheid moet tot een minimum worden beperkt. De aanwezigheid van een levend wezen in de buurt van waar de stroom de grond in stroomt, kan dodelijk zijn. Het is cruciaal om de aardingspennen op een plek te plaatsen waar ze niet vaak komen. Het is aan te raden om het aardingscircuit achter het huis te plaatsen, op maximaal 1 meter afstand van de fundering van het gebouw.

Het is beter om een ​​klein hek te plaatsen rond de plek waar de elektriciteit wordt afgevoerd, om zo het gevaarlijke gebied af te sluiten.

Zodra de plaatsingslocatie is geselecteerd, kunt u beginnen met het maken van de structuur. Het proces verloopt als volgt:

• Graaf met een schop een gelijkzijdige driehoek (elke rand is ongeveer 1,2 meter lang en de groefdiepte is 0,5 tot 0,7 meter);
• Graaf een soortgelijke sleuf richting de veranda van het gebouw;
• Neem de voorbereide wapeningsstaaf en sla een metalen staaf 2 meter de grond in op elk hoekpunt van de driehoek, waarbij alleen de bovenste uiteinden zichtbaar blijven. Deze dienen als elektroden;
• Vouw de metalen hoeken, minimaal 3,5 mm dik, tot een driehoek. De hoeken van de driehoek moeten de elektroden raken. Zodra de constructie in elkaar zit, begin je met het lassen van de bovenkanten.
• Plaats een metalen plaat in de sleuf die naar de veranda leidt. Eén uiteinde van de plaat moet aan de bovenkant van de ontstane driehoek worden gelast.
• sluit de aarddraad met een bout aan op de plaat;
• Vul alle sleuven met grond.

Het is belangrijk om aandacht te besteden aan de kwaliteit van de bodem. Als het gebied overwegend zanderig is, is het essentieel om de elektrische geleidbaarheid van de bodem te verhogen met een zoutoplossing. Deze speciale vloeistof moet in de basis van de elektroden worden gegoten.

Na dit alles moet u de weerstand van het resulterende aardingssysteem in uw huis meten. Een speciaal apparaat is hiervoor het meest geschikt, maar is onbetaalbaar. Wat als u zich geen multimeter kunt veroorloven?

U kunt de functionaliteit van het systeem controleren met een eenvoudige lamp van minimaal 100 watt. Verbind het eerste contact met de aarddraad en het tweede contact met de fasedraad. Een fel brandende lamp geeft aan dat de installatie correct is uitgevoerd. Als het licht zwak is, is de verbinding zwak en moeten de verbindingen opnieuw worden aangesloten. Als de lamp helemaal niet brandt, is er sprake van een ontwerpfout. In dat geval is een complete revisie van het aardingscircuit noodzakelijk. Welke conclusies moeten uit dit materiaal worden getrokken?

1. Als uw huis een driedraadscircuit heeft en de wasmachine knippert aan het frame, controleer dan of de aardverbinding intact is. Gebruik hiervoor een tester om de spanning tussen de wasmachine en het spanningsvoerende contact te controleren;
2. Als uw appartement een twee-aderig elektriciteitsnetwerk heeft, zorg dan voor een aparte aarding voor de wasmachine en zorg voor potentiaalvereffening;
3. Indien het niet mogelijk is om een ​​aparte aarding te creëren, dient u de spanningen in de ruimte waar de wasapparatuur is opgesteld gelijk te maken en een aardlekschakelaar van minimaal 30 mA in het circuit van de machine op te nemen.

Als er spanning op de behuizing van de wasmachine staat, moeten er maatregelen worden genomen om deze te verwijderen. Deze situatie is extreem gevaarlijk en kan leiden tot een elektrische schok bij de gebruiker.

   

Reacties van lezers