Aarding van een wasmachine in een privéwoning

Goede aarding in uw huis is cruciaal. Dit is geen gril, maar een verplichte vereiste, vastgelegd in de Electrical Installation Code (EIC). Iedereen moet begrijpen dat dit de basis vormt voor elektrische veiligheid. U hoeft geen professional in te schakelen om aarding aan te leggen. Het is niet zo moeilijk als het lijkt. Laten we eens kijken hoe u een wasmachine in een privéwoning kunt aarden, wat u hiervoor nodig hebt en welk schakelschema u moet kiezen.

Wij kiezen de methode

Als je besluit de aarding zelf te doen, moet je het ontwerp bepalen. Laten we eens kijken naar de beschikbare opties en de voor- en nadelen van elk. Lees meer over aardingscircuits.

1. De penmethode. Deze methode wordt als de eenvoudigste beschouwd. De voordelen zijn onder andere snelle montage, minimale voorbereiding en een grote flexibiliteit op de installatielocatie. De pennen worden op een bepaalde afstand van elkaar ingeslagen en met een metalen strip en draad verbonden.
2. Vierkant. Deze methode wordt zelden gebruikt. Het is arbeidsintensiever en duurder. Aarding vereist veel metalen hoeken en lassen.
3. Driehoek. Deze wordt beschouwd als de op één na gemakkelijkste manier te installeren, na het pincircuit. Dit ontwerp is het meest betrouwbaar, daarom aarden mensen hun wasmachines vaak op deze manier. Een absoluut voordeel is dat deze verbindingsmethode minimaal materiaal vereist.
4. Een cirkel. De moeilijkste contour om te maken. Zeer zeldzaam in privéwoningen.

De meest economische en eenvoudige manier om aarding te creëren is in de vorm van een driehoek.

Driehoekige aarding is net zo betrouwbaar als een penaardingssysteem. Daarom is het het beste om een ​​wasmachine in een privéwoning veilig op deze manier aan te sluiten.

Wij vervaardigen de structuur

Zonder aarding in huis zijn gezinsleden die huishoudelijke apparaten gebruiken volledig onbeschermd tegen elektrische schokken. Het belang van deze maatregel kan daarom niet worden onderschat. Om een ​​wasmachine te aarden, hebt u het volgende nodig:

• lasmachine;
• Bulgaars;
• bajonetschep;
• voorhamer;
• 14 mm sleutel.

De materialen die u nodig hebt zijn:

• Drie metalen hoeken, 50 x 50 mm. De lengte van elk moet anderhalve tot twee meter zijn;
• 4 stukken metaalstrip, minimaal 11 cm breed;
• ongeveer vijf meter koperdraad, met één kern met een doorsnede van 6 mm2;
• 14 bouten;
• een paar ringen in de juiste maat voor de bout en een moer.

De eerste stap is het graven van een kleine driehoekige sleuf. Je moet ook een aparte strook maken van waaruit de koperdraad naar het elektrische paneel loopt. De diepte van de sleuf voor het aardingscircuit moet minimaal 70 cm bedragen. Zodra je klaar bent met het graven van de sleuf, moet je in elke hoek van de driehoek een metalen hoekijzer slaan. Hiervoor heb je een voorhamer nodig. De resulterende pen moet 15-20 cm boven de grond uitsteken.

Hierna is het tijd om te lassen. De hoeken, die in de grond zijn geslagen, worden met metalen strips aan elkaar verbonden. De lasnaad moet minimaal 10 cm lang zijn. Een vierde strip wordt gelast vanaf een hoekpunt van de driehoek tot aan het punt waar de verbinding met de verdeelkast wordt gemaakt. De laatste stap is het aansluiten van de draad op de aardrail. Boor hiervoor een gat in de metalen strip, klem de kabel vast met een huls en draai deze vast met een bout, ringen en een moer.

Het testen van de circuitweerstand

Voordat u de draad op de busbar aansluit, is het essentieel om de weerstand van het circuit te controleren. Neem een ​​standaard lamp en sluit de ene draad aan op de fasedraad en de andere op de driehoekdraad. De lamp moet helder branden.

Zodra de inspectie is voltooid, kunt u de aarddraad aansluiten op de busbar. Het zelf maken van een aardlus is niet moeilijk. Het vereist alleen tijd en lasvaardigheden.

   

Reacties van lezers