Hoe u de waterhardheid van uw vaatwasser kunt achterhalen

bepaling van de waterhardheid Voor vaatwassers, net als voor wasmachines, is de hardheid van kraanwater een cruciale factor voor het beste reinigingsresultaat. Fabrikanten van vaatwastabletten en -poeders beweren dat ze water ontharden, maar dit is niet altijd het geval. De waterhardheid kan per land verschillen en tabletten alleen zijn mogelijk niet voldoende om dit aan te pakken. Dit artikel bespreekt hoe u de waterhardheid kunt bepalen en hoe u deze voor uw vaatwasser kunt ontharden.

Hard water: hoe het uw vaatwasser beïnvloedt

Water wordt hard of zacht genoemd, afhankelijk van de chemische samenstelling. Een hoge concentratie calcium- en magnesiumzouten duidt op hard water. In de scheikunde bestaan begrippen zoals "tijdelijke" en "permanente" waterhardheid. De aanwezigheid van calcium- en magnesiumzouten in water zorgt voor tijdelijke hardheid. Bij verhitting vallen deze carbonaten uiteen en vormen ze sediment.

Permanente hardheid wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van fosfaten, nitrieten, sulfaten en natrium- en calciumsilicaten in water. Deze verbindingen vallen niet uiteen bij verhitting van het water en blijven continu aanwezig.

Belangrijk! De waterhardheid hangt af van de bodemgesteldheid van de regio. Hoe meer kalksteen er in de bodem zit, hoe harder het water zal zijn.

De aanwezigheid van al deze stoffen in water heeft een negatief effect op de werking van apparaten die water verwarmen: waterkokers, wasmachines en vaatwassers. Hoe harder het water, hoe meer sediment zich vormt als het water wordt verwarmd. Hierdoor kan het verwarmingselement sneller stukgaan. Daarom gebruiken moderne vaatwassers tegenwoordig een ionenwisselaar als waterontharder. De hars in de wisselaar trekt calcium- en magnesiumionen aan, waardoor het water zachter wordt.

Na verloop van tijd neemt het vermogen van de hars om water te verzachten echter af, en als dit niet wordt hersteld, zal de ionenwisselaar defect raken en stopt de vaatwasser met reinigen. Alleen vervanging van het apparaat lost dit probleem op. Om dit te voorkomen, is het belangrijk om de waterhardheid te meten, wat u zelfs thuis kunt doen.

Het bepalen van de waterhardheid

Er zijn verschillende manieren om de waterhardheid te bepalen, sommige gebaseerd op dagelijkse ervaring, terwijl andere nauwkeuriger en betrouwbaarder zijn. Hier zijn er een paar:

Massa's vergelijken. Deze methode omvat het vergelijken van de massa's water uit verschillende bronnen. Twee containers met hetzelfde volume worden gevuld met verschillende hoeveelheden water en gewogen. Hoe lager de massa van het water, hoe zachter het is. Dit kan helpen bij het bepalen van de hardheid van het water, maar is niet geschikt voor vaatwassers.
Bepaal de mate van zeepachtigheid. Neem gewoon gewone waszeep, maak deze nat met water en zeep je handen ermee in. Als het gemakkelijk schuimt en moeilijk af te spoelen is, is het water zacht. In hard water schuimt zeep moeilijk. Ook deze methode is subjectief.
Kalkvormingssnelheid. Een andere indicator waarmee mensen de waterhardheid bepalen. Als sediment en kalk zich snel ophopen in uw waterkoker, is het water hard.
Troebelheid van het water. Je kunt aan de troebelheid van water zien of het hard is. Vul hiervoor een doorzichtige fles en zet deze twee dagen op een donkere plek. Als er zich gedurende deze tijd een troebele film op de wanden vormt, is het water hard.
We gebruiken teststrips. Met deze strips kunnen we de waterhardheid nauwkeuriger bepalen. Bij sommige Bosch- en Miele-vaatwassers worden strips meegeleverd. Sommige strips zijn geïmpregneerd met een speciaal middel. Dompel de strip daarvoor 1 seconde in water en vergelijk de kleurontwikkeling op de strip vervolgens met een tabel, zoals hieronder weergegeven.

Biosensor Aqua-teststrips werken iets anders. Nadat u de strip 2-3 seconden in water hebt laten weken, wacht u 60 seconden en vergelijkt u deze vervolgens met de kleurenschaal op de verpakking om de waterhardheid te bepalen. De schaal ziet er als volgt uit:

Er zijn ook strips waarvoor speciale reagentia nodig zijn. Giet een kleine hoeveelheid water in een glas, plaats de strip erin en voeg vervolgens beetje bij beetje het reagens toe. Wanneer de teststrip verkleurt, wordt de waterhardheid bepaald met behulp van een tabel. Deze strips worden geleverd met een gedetailleerde gebruiksaanwijzing, dus lees deze aandachtig door.

Let op! De teststripmethode is het meest optimaal voor thuisgebruik; ze zijn goedkoop en veel nauwkeuriger dan de hierboven beschreven methoden.
We meten de waterhardheid met een TDS-meter. Met dit apparaat kunt u de hardheid van uw kraanwater nauwkeurig bepalen. Het is echter vrij duur. Als u het niet erg vindt, kunt u er een aanschaffen.

Wat moet ik doen na de metingen, hoe kan ik water ontharden?

Zodra je de waterhardheid in je huis hebt bepaald, moet je nadenken over het ontharden ervan. Je kunt immers geen water in je vaatwasser doen dat te hard is, laat staan dat je het kunt drinken. Dus hoe bescherm je je vaatwasser? Vergeet allereerst niet om hem regelmatig bij te vullen. regenererend zout in het vaatwasvakje onderin de kamer. Het is erg belangrijk om hierbij het zoutverbruik aan te passen.

Bepaal hiervoor de waterstroom met behulp van de tabel in de handleiding. We bieden een voorbeeld van een waterhardheidstabel voor een Bosch vaatwasser.
Waterhardheid voor een Bosch vaatwasser

Belangrijk! Combinatietabletten zijn geen vervanging voor zout in hard water, omdat het water door de ionenwisselaar stroomt. Zonder zout zal de auto het begeven en moet de auto gerepareerd worden.

Een andere manier om het water voor uw vaatwasser te verzachten, is door een filter, bijvoorbeeld een polyfosfaatfilter, in de watertoevoer te installeren. Het belangrijkste is om het regelmatig schoon te maken, anders geeft de machine uiteindelijk foutcodes weer en stopt met wassen.

Het is dus vrij eenvoudig om de waterhardheid thuis te bepalen. Vergeet dit niet; het helpt je vaatwasser te beschermen tegen schade en je zoutverbruik te optimaliseren. Je zult waarschijnlijk ook verbeteringen in de afwasprestaties opmerken, doordat strepen en aanslag verdwijnen.