Domowej roboty rozłupywarka do drewna z silnikiem elektrycznym z pralki

Nawet w XXI wieku pełna gazyfikacja w Rosji pozostaje odległą perspektywą. Nie tylko odległe wioski, ale wiele małych miasteczek zmuszonych jest korzystać z pieców opalanych drewnem, które wymagają dużych ilości paliwa każdego roku z powodu długich i mroźnych zim.

Jeśli jesteś silny i zdrowy, możesz machać siekierą. Ale co, jeśli brakuje ci energii lub nie chcesz jej marnować na nudną, monotonną pracę rozłupywania sękatych kłód? Możesz użyć mózgu, obejrzeć film lub przeczytać nasz artykuł i zbudować łuparkę do drewna z silnikiem od pralki.

Wybór projektu

W porównaniu z ręcznym rąbaniem drewna opałowego, praca z łuparką do drewna to czysta przyjemność. Nie musisz tracić energii na rozłupywanie drewna, dźwigać ciężkiego tasaka, pocić się ani przeklinać pieca. W łuparce do drewna wystarczy włożyć drewno, a cały proces rozłupywania jest przenoszony na mechanizm. Zanim złożysz własną, domową łuparkę do drewna, musisz zdecydować, jakiej konstrukcji chcesz użyć. Istnieją co najmniej trzy rodzaje łuparek do drewna, które zasadniczo różnią się od siebie:

• łuparka do drewna z mechanizmem hydraulicznym;
• rozłupywarka do drewna z mechanizmem zębatkowym;
• rozłupywacz do drewna ze śrubą stopniową.

Po przeanalizowaniu wszystkich opcji, nasi specjaliści doszli do wniosku, że najlepiej zacząć od projektu łuparki śrubowej. Jej konstrukcja jest prostsza, bardziej kompaktowa, ma mniej komponentów, a co za tym idzie, jest tańsza. Łuparka śrubowa znacznie przyspiesza proces rozłupywania drewna opałowego. Czym jest łuparka śrubowa?

Jednostka ta składa się z kilku głównych elementów:

1. ramki;
2. silnik pralki;
3. mechanizm napędowy;
4. specjalny stożek.

Zasada działania jest następująca: silnik pralki obraca małe koło pasowe. Napęd pasowy przekazuje moc na większe koło pasowe zamontowane na wale. Drugi koniec wału jest wyposażony w specjalny, ostry, gwintowany stożek. Wał i stożek są równoległe do podłoża i obracają się. Kłoda jest dociskana do obracającego się stożka ściśle bokiem, stożek wkręca się w kłodę z boku, szybko rozłupując ją na pół. To jest projekt, który zamierzamy zrealizować własnymi rękami, ale najpierw wybierzmy niezbędne narzędzia i materiały.

Ważne! Jeśli włożysz klocek do stożka od końca, drewno utknie między ramą a stożkiem, zakleszczając się i łamiąc, co sprawi, że łuparka stanie się bezużyteczna.

Wybieramy wszystko co niezbędne

Do złożenia domowej łuparki śrubowej potrzebny będzie stosunkowo niewielki zestaw narzędzi, podstawowe umiejętności spawalnicze i posługiwania się multimetrem oraz kilka materiałów. Jakie narzędzia są potrzebne?

• Spawanie elektryczne za pomocą zestawu elektrod o średnicy 3 mm.
• Wiertarka.
• Bułgarski.
• Szczypce.
• Koło szlifierskie.
• Imadło, kowadło.
• Różne śrubokręty, pilniki.
• Linijka, ołówek.

Materiały są bardziej skomplikowane. Obecnie w internecie można znaleźć sporo filmów demonstrujących działanie łuparki śrubowej. Filmy te prezentują co najmniej kilka opcji montażu, ale podstawowa idea jest ta sama. Najpierw trzeba znaleźć główną część – stożek. Nie można go kupić w sklepie, a wykonanie go samemu jest bardzo trudne, ponieważ stożek jest najpierw obrabiany mechanicznie i gwintowany z krótkim skokiem. Następnie stożek jest rozgrzewany do czerwoności i trzymany w piecu przez pół godziny, a następnie szybko schładzany w ciepłej, osolonej wodzie.

Wykonanie stożka może być wyzwaniem, ale nie trać nadziei. Istnieją sklepy internetowe, w których możesz kupić gotowe, utwardzone stożki, zaprojektowane specjalnie do domowych rozłupywarek do drewna, w stosunkowo niskich cenach. Można tam również kupić wszystkie niezbędne części do przekładni, w tym wał, małe i duże koła pasowe, pasek oraz łożyska. Jeśli masz doświadczenie w budowie przekładni i dysponujesz częściami zamiennymi, możesz sobie pozwolić na zakup samego stożka. W przeciwnym razie nasi specjaliści zalecają zakup „domowego zestawu do łupania drewna śrubą”.

Oprócz skrzyni biegów i stożka, będziemy potrzebować mocnej i niezawodnej ramy. Pospawamy ją ze stalowych kątowników, blachy i kilku części ze starego radzieckiego samochodu. Przygotuj wcześniej około 4,5 m stalowego kątownika o grubości 40 mm, prostokątną blachę o wymiarach 900 x 450 mm oraz mocowanie wału napędowego z VAZ-a 2101, 2102, 2103, 2104, 2105, 2106 lub 2107. Jeśli nie masz w garażu żadnych części z takich samochodów, możesz znaleźć wszystko, czego potrzebujesz, praktycznie za darmo. Dla ułatwienia transportu, możesz również przyspawać do ramy dwa koła z noszy medycznych, rowerka dziecięcego lub podobnych przedmiotów.

Uwaga! Do naszych celów możemy wykorzystać sekcję wału napędowego z dowolnego radzieckiego lub rosyjskiego samochodu z napędem na tylne koła.

Do działania naszej łuparki śrubowej potrzebny jest jeszcze jeden element: silnik. Budujemy łuparkę z silnikiem od pralki, więc będziemy musieli rozmontować starą pralkę z silnikiem szczotkowym, wyjąć ją, sprawdzić działanie multimetrem i przygotować. No cóż, to w zasadzie wszystko. Poza tym wszystkim, będziemy potrzebować różnych elementów złącznych, ale nie musimy o tym mówić osobno. Przejdźmy do ciekawszej części: budowy łuparki stożkowej.

Montaż produktu

Zbudujmy łuparkę do drewna o kształcie stożka, która zamieni przygotowanie drewna opałowego z tortury w przyjemność. Zacznijmy od wykonania ramy. Za pomocą szlifierki przytniemy dwa kątowniki o długości 1400 mm, cztery kątowniki o długości 200 mm i jeden o długości 450 mm. Ułożymy dwa kątowniki o długości 1400 mm równolegle, w odległości 450 mm od siebie, i połączymy końce długich kątowników w kształt litery U krótkim kątownikiem o długości 450 mm, a następnie zespawamy połączenie. Następnie cofniemy się o 900 mm od połączenia spawanego i zespawamy element zawieszenia kardanowego między kątownikami. Umieścimy prostokątną blachę stalową (o idealnym rozmiarze) między elementem zawieszenia a pierwszym połączeniem spawanym i zespawamy ją na miejscu.

Teraz wystarczy przyspawać cztery nogi (cztery sztuki po 200 mm każda) do końców konstrukcji, przymocować koła do dwóch nóg i rama jest gotowa. Następnie zajmiemy się skrzynią biegów. Wsuwamy wał do elementu zawieszenia i nasuwamy na niego duże koło pasowe z jednego końca.

Ważne! Aby wcisnąć stożek i koło pasowe na wał, należy mocno podgrzać wał palnikiem.

Następny krok jest kluczowy. Należy umieścić małe koło pasowe na wale silnika i zabezpieczyć silnik pod przyspawanym wieszakiem, tak aby małe koło pasowe znajdowało się bezpośrednio pod dużym kołem pasowym. Zamontuj silnik tak solidnie, jak to możliwe, ponieważ konstrukcja będzie mocno wibrować podczas pracy. Koła pasowe łączymy paskiem. Wolny koniec wału (przeznaczony na stożek) osadzamy w łożyskach usznych, które należy solidnie przykręcić do blachy.

Następnie ręcznie podłączamy dwa przewody silnika do wyłącznika, a następnie podłączamy do niego przewód zasilający i sprawdzamy działanie silnika i przekładni, sprawdzając, czy nie ma poślizgu lub zacięć. Jeśli wszystko jest w porządku, montujemy stożek i testujemy działanie naszej nowej łuparki do drewna. Praca jest ukończona. Jeśli z jakiegoś powodu silnik nie działa lub występują problemy z jego podłączeniem, przeczytaj artykuł. Jak podłączyć silnik pralkiWszystko jest tam wyjaśnione, a jeśli nadal masz wątpliwości, obejrzyj film objaśniający.

Uwaga! Zanim użyjesz nowej łuparki śrubowej, obejrzyj film, aby dowiedzieć się, jak to zrobić poprawnie. Nie chcesz przecież zniszczyć swojego pieczołowicie wykonanego dzieła.

Podsumowując, właśnie podzieliliśmy się kolejnym świetnym sposobem na wykorzystanie silnika pralki. Mamy nadzieję, że uda Ci się wcielić ten pomysł w życie i zbudować wspaniałą łuparkę śrubową. Po przeczytaniu tego wpisu koniecznie obejrzyj poniższy film. Powodzenia!

   

2 komentarze czytelników

1. 28 października 2017 o 16:45

   Michał:

   Na filmie widać silnik o mocy 4 kW, ale czy poradzi sobie z silnikiem o mocy 180 W w pralce?

   Odpowiedź
2. 5 czerwca 2018 o 18:25

   Aleksiej:

   Pralka z silnikiem szczotkowym ma prędkość wału 15 000 obr./min. Przełożenie jest nieprawidłowe, tylko po to, żeby napisać artykuł. Mam dość analfabetów w szkole, którzy nie wiedzą, o czym mówią.

   Odpowiedź