Kiedy należy dodać płyn zmiękczający do tkanin do pralki?

Wiele osób pierze ubrania wyłącznie proszkiem lub żelem, koncentrując się wyłącznie na czyszczeniu tkanin. Inni natomiast dbają o miękkość i świeżość ubrań, dodając substancje zapachowe i płyny do płukania tkanin. Obie grupy często nie wiedzą jednak, gdzie i w którym momencie cyklu prania dodać płyn do płukania tkanin w pralce. Tymczasem producenci podają jasne zalecenia, bez których skuteczność produktu znacznie się zmniejszy.

Moment dodania nabłyszczacza

Jeśli wlejesz płyn do płukania tkanin w niewłaściwe miejsce lub w niewłaściwym momencie, będzie to bezużyteczne – spłucze się do odpływu lub zostanie zalany detergentem. Aby temu zapobiec, dodawaj płyn do płukania tkanin we właściwym momencie. Czas dodawania płynu zależy od miejsca, w którym go dodajesz: do szufladki na detergent czy do bębna.

Płyn do płukania tkanin wlewa się do dozownika przed rozpoczęciem cyklu prania. Pralkę podłącza się do prądu, wysuwa szufladę, a detergent i nabłyszczacz dosypuje się do odpowiednich przegródek. Następnie za pomocą pokrętła wybiera się cykl płukania i rozpoczyna się cykl.

Płyn do zmiękczania tkanin jest pobierany z dozownika w trakcie fazy płukania.

Algorytm zmienia się, jeśli pralka nie ma osobnej komory na odżywkę. W takim przypadku odżywkę można wlać bezpośrednio do bębna, ale należy przestrzegać poniższych wskazówek:

• program uruchamia się bez płukania;
• po zakończeniu cyklu maszyna zatrzymuje się;
• otwierają się drzwi włazu;
• do specjalnego pojemnika wlewamy potrzebną ilość żelu;
• pojemnik umieszcza się w pralce;
• właz się zamyka;
• Rozpoczyna się cykl płukania i wirowania.

Jeśli nie masz specjalnego pojemnika na detergent, musisz się bez niego obejść. Po zakończeniu prania zasadniczego wyjmij ubrania z bębna, wlej płyn do płukania tkanin na dno pustego bębna i spłucz resztki płynu czystą wodą. Teraz wystarczy włożyć pranie z powrotem do pralki i uruchomić cykl płukania.

Komora na nabłyszczacz

Dozownik detergentu tradycyjnie znajduje się w lewym górnym rogu pralki automatycznej. Zazwyczaj dozownik jest podzielony na trzy komory, z których każda różni się rozmiarem i przeznaczeniem. „Funkcja” kuwety jest określana na podstawie zastosowanych oznaczeń.

• „II” lub „B” to największa komora w szufladzie na detergent, z której pobierany jest detergent podczas prania głównego. Dlatego wsypuje się tu proszek lub żel.
• „I” lub „A”. Komora średniej wielkości używana po włączeniu programu „Pranie wstępne” lub „Namaczanie”. Można w niej dodać detergent, wybielacz lub odplamiacz. Podczas korzystania z innych programów komora nie napełnia się wodą, dzięki czemu pranie pozostaje suche.
• „*” to najmniejsza szuflada, przeznaczona do dodawania płynnych detergentów, w tym płynu do płukania tkanin. Jedna ze ścianek szuflady musi mieć wcięcie oznaczone „max”, wskazujące maksymalny poziom napełnienia nabłyszczaczem.

Ostatnia szuflada jest napełniana wodą tylko podczas fazy płukania, co zapewnia, że ​​tkanina otrzymuje płyn do płukania w odpowiednim momencie. Płyn jest następnie spłukiwany, pozostawiając tkaninę miękką, gładką i świeżą. Nowoczesne pralki oferują wyjmowane szuflady na nabłyszczacz. Zasada jest taka sama, ale różnica polega na wygodzie. W razie potrzeby szufladę można łatwo wyjąć i wyczyścić, usuwając resztki i brud.

Niuanse korzystania z klimatyzatora

Wybór odpowiedniego czasu i przedziału czasowego to nie wszystko. Aby mieć pewność, że klimatyzator działa tak wydajnie, jak to tylko możliwe, należy przestrzegać kilku ważnych zaleceń. Należy więc pamiętać o dawkowaniu, rodzaju preparatu i szczegółach jego rozpuszczania.

• Dozowanie. Jeśli dodasz zbyt dużo płynu, przekraczając zalecaną ilość, produkt nie zdąży się rozpuścić, a pranie stwardnieje i pokryje się białymi plamami. Niedopełnienie również będzie miało negatywny wpływ, zmniejszając skuteczność nabłyszczacza. Najlepiej nie eksperymentować, ale obliczyć dawkę zgodnie z instrukcją na opakowaniu.
• Rodzaj odżywki. Współczesny rynek oferuje dziesiątki różnych żeli: do ubrań kolorowych, wełny, tkanin delikatnych, ubranek dziecięcych i innych. Ważne jest, aby wybrać odpowiedni płyn lub stosować uniwersalne formuły.
• Składniki. Koncentraty do płukania ust są często dostępne i zaleca się ich rozcieńczenie wodą w stosunku 1 do 3 przed dodaniem do dozownika.

Kolejna kwestia dotyczy uważności. Płynne detergenty do prania mają podobne opakowania, więc w pośpiechu możesz wlać do pralki odplamiacz lub mieszankę do odkamieniania zamiast płynu do płukania tkanin. Rezultat jest często katastrofalny. Jedynym rozwiązaniem jest zachowanie szczególnej ostrożności.

Utrzymuj pojemnik na proszek w czystości

Odżywka, podobnie jak każdy detergent, pozostawia na ściankach szuflady na detergent śliską warstwę, która z czasem twardnieje i pokrywa się brudem. Jeśli kuweta nie będzie czyszczona, osadów będzie za dużo – płytka zatka przewody, żel będzie się gorzej wypłukiwał, a do bębna dostanie się mniej płynu. Aby uniknąć takiej sytuacji, należy regularnie myć pojemnik na proszek.

Zaleca się czyszczenie tacki po każdym użyciu pralki!

Istnieją trzy sposoby czyszczenia szufladki na detergent:

• wyjmij dozownik, następnie namocz go i wyczyść ręcznie;
• napełnij komory kwasem cytrynowym i uruchom maszynę w cyklu wysokiej temperatury;
• Wsyp sodę oczyszczoną do pojemnika na proszek, dodaj ocet, odczekaj 15–20 minut, opłucz i wysusz.

Każda z powyższych metod pozwala szybko i niedrogo wyczyścić tackę. Kluczem jest regularne czyszczenie, aby zapobiec zatykaniu rur i rozprzestrzenianiu się pleśni w całej maszynie. Należy również pamiętać, że biały plastik z czasem żółknie lub szarzeje, czemu można zapobiec poprzez regularne czyszczenie.

   

Komentarze czytelników