Awarie pralki Ardo

Wszystkie duże urządzenia gospodarstwa domowego prędzej czy później się psują. Zaufana marka i wysokiej jakości europejski montaż nie gwarantują bezawaryjnej pracy – nieostrożność użytkownika, wady produkcyjne i niestabilne zasilacze często prowadzą do awarii. Niektórzy producenci mają również typowe słabe punkty. Sugerujemy zapoznanie się z typowymi usterkami pralek Ardo. Przyjrzymy się objawom awarii, diagnostyce i procedurom naprawy.

Typowe kody błędów

Nowoczesne pralki Ardo znacznie ułatwiają rozwiązywanie problemów dzięki wbudowanemu systemowi autodiagnostyki. Dzięki niemu pralka automatycznie wykrywa usterki i wyświetla kody błędów na wyświetlaczu.Użytkownik musi jedynie zapamiętać kombinację i rozszyfrować ją zgodnie z instrukcją fabryczną. Jeżeli w modelu nie ma ekranu, włączy się odpowiedni wskaźnik.

Pralki Ardo są podatne na problemy z odprowadzaniem wody, podgrzewaniem i napełnianiem.

Baza danych systemu autodiagnostyki zawiera dziesiątki kodów, ale Ardo najczęściej wyświetla trzy kombinacje: F2, F4 i F8. Każda z nich wskazuje na konkretny problem:

• F2 – brak podgrzewania wody (grzałka lub czujnik temperatury nie działają prawidłowo);
• F4 – układ odpływowy nie działa (filtr odpadowy jest zatkany, wąż spustowy jest zatkany lub pompa jest uszkodzona);
• F8 – wykryto przepełnienie zbiornika (usterka wyłącznika ciśnieniowego).

Zaletą systemu autodiagnostyki jest to, że eliminuje on potrzebę kompleksowej diagnostyki pralki. Urządzenie automatycznie lokalizuje problem, a użytkownik po prostu lokalizuje usterkę i usuwa ją podczas naprawy. Wystarczy rozszyfrować prawidłową kombinację kodów, korzystając z instrukcji dołączonej do Ardo.

Sprawdzanie elementu grzejnego

Rurkowy element grzejny, zwany w skrócie grzałką, jest jednym z najbardziej podatnych na uszkodzenia elementów każdego dużego urządzenia gospodarstwa domowego. Tendencja ta utrzymuje się również w pralkach Ardo. Sytuację pogarsza dodatkowo niewłaściwa konstrukcja elementu. Zastosowana na nim powłoka jest uważana za wadliwą, ponieważ nie chroni przed osadzaniem się kamienia, a wręcz sprzyja jego powstawaniu. W rezultacie grzałka szybko pokrywa się grubą warstwą kamienia, przegrzewa się i pęka, co powoduje pojawienie się błędu „F2”.

Aby zapobiec osadzaniu się kamienia na elemencie grzewczym, należy zadbać o kompleksowy system filtracji wody i regularnie stosować specjalne zmiękczacze wody.

Zdecydowanie odradza się używanie pralki z uszkodzoną grzałką. Po pierwsze, jakość prania ucierpi, ponieważ woda przestanie się nagrzewać. Po drugie, ciągłe próby „rozgrzewania” pralki mogą uszkodzić płytę sterującą, powodując jej zamarznięcie i awarię. Najlepiej nie zwlekać; zamiast tego samodzielnie zdiagnozuj grzałkę. Oto jak to zrobić:

• maszynę obracamy tylnym panelem do przodu;
• odkręcić tylną część i odłożyć na bok;
• pod zbiornikiem znajdujemy grzałkę;
• podłączamy sondy do styków urządzenia;
• Oceniamy wskaźniki oporu.

Sprawny grzejnik elektryczny powinien mieć rezystancję 20–40 omów. Jeśli wyświetlana wartość zbliża się do zera, urządzenie jest uszkodzone. Nie można go naprawić; jedynym rozwiązaniem jest wymiana elementu grzejnego. Demontaż elementu grzejnego jest prosty. Wystarczy odłączyć przewody podłączone do „wtyczki”, poluzować centralne mocowanie, wcisnąć bolec i wyciągnąć element. Montaż grzejnika odbywa się w ten sam sposób, tylko w odwrotnej kolejności. Najważniejsze jest wybranie odpowiedniego zamiennika - z identycznym numerem seryjnym i wyłącznie od markowego dostawcy. Urządzenia „obce” szybko ulegną awarii lub wejdą w „konflikt” z płytą sterującą.

Sprawdzamy i wymieniamy pompę

Typowe problemy z Ardo, podobnie jak w przypadku wielu innych urządzeń, obejmują problemy z odpływem. Obejmują one zatory i awarie wszystkich elementów odpływu, od filtra zanieczyszczeń i węża spustowego po pompę i wirnik. Aby zidentyfikować i rozwiązać problem, należy sprawdzić wszystkie te elementy po kolei. Dostęp do systemu odpływowego jest możliwy przez drzwiczki dostępowe. Jest to atrapa panelu u dołu urządzenia, którą można zdjąć śrubokrętem. Wystarczy podważyć pokrywę i zwolnić zatrzaski. Następnie należy wykonać następujące czynności:

• odkręcić filtr zanieczyszczeń i w razie potrzeby oczyścić go z zanieczyszczeń;

Bądź przygotowany! Woda wyleje się z urządzenia, gdy odkręcisz filtr!

• myjemy siedzenie uwolnione od filtra;
• Świecimy latarką przez otwór i znajdujemy wirnik pompy – łopatki;
• Używając długiego przedmiotu próbujemy wprawić wirnik w ruch.

Wirnik powinien obracać się swobodnie. Jeśli łopatki poruszają się z trudem lub się zacinają, oznacza to, że są zatkane zanieczyszczeniami. Należy go wyczyścić, najpierw wyjmując pompę z pralki. W celu dalszej kontroli, połóż pralkę na lewym boku. Należy zachować ostrożność i położyć dywanik lub stertę szmat na podłodze, aby zapewnić miękkie i bezpieczne opuszczenie ciężkiej pralki. Dostęp do pompy i wirnika będzie możliwy od spodu. Najpierw sprawdź pompę multimetrem.

1. Sondy przyłączamy do styków.
2. Na testerze umieściliśmy oznaczenie „do 700 V”.
3. Podłączamy pralkę do prądu i uruchamiamy program „Wypompowanie”.
4. Po 2-3 minutach należy ocenić wartości na multimetrze (jeśli pompa nie buczy przy napięciu 220 V, oznacza to, że jest uszkodzona).

Pompy nie da się naprawić – można ją jedynie wymienić. Najpierw wyjmujemy starą jednostkę: odłączamy przewody, odkręcamy śruby mocujące, dociskamy obudowę i wyjmujemy ją z gniazd. Następnie bierzemy nową pompę, mocujemy ją w gnieździe i wymieniamy przewody i węże. Na koniec podnosimy Ardo do pozycji pionowej i przeprowadzamy mycie próbne.

Teraz kolej na wyłącznik ciśnieniowy

Jeżeli pojawi się błąd „F8”, należy sprawdzić wyłącznik ciśnieniowy. Istnieje prawdopodobieństwo, że czujnik poziomu jest uszkodzony lub zatkany, przez co nie jest w stanie dokładnie ocenić stopnia napełnienia zbiornika.Szybka diagnostyka pomoże potwierdzić Twoje podejrzenia. Wystarczy postępować zgodnie z poniższymi krótkimi instrukcjami:

• odłączyć pralkę od zasilania i zamknąć dopływ wody;
• odkręcić i odłożyć górną pokrywę;
• na prawej ścianie bocznej znajduje się wyłącznik ciśnieniowy – plastikowe „pudełko” z długą rurką opuszczoną do środka zbiornika;
• znajdź rurkę proporcjonalną do złączki;
• odłączyć wąż od obudowy wyłącznika ciśnieniowego;
• znalezioną rurkę przymocuj do dyszy i dmuchnij w nią.

Diagnostyka wyłącznika ciśnieniowego obejmuje również sprawdzenie węża podłączonego do czujnika – często ulega on zużyciu i przepuszcza powietrze, co utrudnia pomiar ciśnienia w zbiorniku.

Przepływ powietrza powinien zamknąć styki, na co działające urządzenie zareaguje kilkoma kliknięciami, a uszkodzone pozostanie bezgłośne. Diagnostyka na tym się nie kończy: sprawdź wąż pod kątem zatorów lub uszkodzeń i w razie potrzeby przepłucz go pod bieżącą wodą. Jeśli kontrola wizualna nie wykaże żadnych problemów, przetestuj urządzenie multimetrem:

• włącz tester w trybie „Omomierz”;
• zbliżamy sondy do styków czujników;
• Oceniamy uzyskany opór (zmiana odczytów potwierdzi, że urządzenie działa prawidłowo).

Jeśli presostat nie klika, jest uszkodzony lub wykazuje nienormalny opór, przekaźnik należy wymienić. Naprawa nie ma sensu – nowy czujnik jest niedrogi, a naprawa w domu jest praktycznie niemożliwa. Aby go wymienić, należy zakupić nowy presostat i zdemontować stary. W tym drugim przypadku należy odłączyć rurki i przewody podłączone do czujnika, poluzować zaciski i wyjąć urządzenie z obudowy. Montaż nowego przekaźnika należy wykonać w odwrotnej kolejności.

   

Komentarze czytelników