Jak określić uzwojenie rozruchowe i robocze silnika pralki?

Jeśli silnik pralki szwankuje, konieczna będzie jego diagnostyka. Aby sprawdzić silnik, a co dopiero go naprawić, trzeba wiedzieć, jak działa. Najlepiej zacząć od podstaw, takich jak ustalenie, gdzie znajdują się uzwojenia silnika pralki i jak ich uniknąć. To w zasadzie całkiem proste; poradzi sobie z tym nawet nowicjusz.

Nauka rozróżniania uzwojeń

Pralki średniej mocy wyposażone są w silniki elektryczne jednofazowe. Silniki te posiadają uzwojenie rozruchowe i robocze, które zapewniają obrót wirnika. Silniki tego typu można warunkowo podzielić na dwie podgrupy:

• urządzenia jednofazowe z uzwojeniem rozruchowym;
• silniki elektryczne z kondensatorem roboczym.

W pierwszym przypadku uzwojenie rozruchowe silnika działa tylko przez 3-5 sekund, dopiero po uruchomieniu silnika. Po osiągnięciu przez wirnik optymalnej prędkości obrotowej jest on odłączany od zasilania. Silnik elektryczny kontynuuje pracę z tylko jednym uzwojeniem sieciowym.

W silnikach jednofazowych z kondensatorem w obwodzie, uzwojenie rozruchowe jest stale aktywne. Pojemność znamionowa kondensatora będzie zależeć od mocy i innych parametrów silnika elektrycznego.

Zatem, jeśli uzwojenie pomocnicze silnika jest uzwojeniem rozruchowym, będzie ono działać tylko przez kilka sekund, bezpośrednio po uruchomieniu silnika. Jeśli jest to uzwojenie kondensatora, pozostanie aktywne do momentu odłączenia silnika od zasilania. To jest główna różnica.

Znajomość budowy dwóch typów uzwojeń w jednofazowym silniku pralki jest niezbędna, jeśli planujesz samodzielnie naprawić silnik. Uzwojenie początkowe i robocze można łatwo odróżnić od siebie na podstawie przekroju przewodów i liczby zwojów.

Uzwojenie robocze silnika charakteryzuje się większym przekrojem przewodu, dlatego też wytwarza mniejszą rezystancję.

Patrząc na schemat, łatwo zidentyfikować uzwojenie początkowe i robocze (odpowiednio lewe i prawe). Łatwo zauważyć, że przekroje przewodów znacznie się różnią. Ich rezystancję mierzy się specjalnym testerem – multimetrem. Urządzenie to można kupić online lub w specjalistycznych sklepach.

Praktyczne przykłady

W praktyce, po rozmontowaniu pralki i wyjęciu silnika, może pojawić się wiele pytań. Dlatego przyjrzyjmy się kilku przykładom, które jasno pokazują, jak mierzyć rezystancję uzwojeń silnika elektrycznego.

Załóżmy, że silnik wyjęty z pralki ma 4 zaciski. Znajdź końce uzwojeń i zmierz rezystancję testerem. Wartości na ekranie multimetru ułatwiają określenie, które uzwojenie jest które: to o niższej rezystancji to uzwojenie robocze, a to o wyższej rezystancji to uzwojenie rozruchowe.

Podłączenie wszystkiego jest dość proste. Do grubych przewodów doprowadza się napięcie 220 V. Jeden koniec uzwojenia rozruchowego podłącza się do końca jednego z przewodów roboczych. Nie ma znaczenia, który przewód zostanie podłączony; kierunek obrotów wirnika się nie zmieni. Kierunek obrotów zmieni się tylko po zamianie końcówek uzwojenia rozruchowego.

Innym przykładem jest sytuacja, gdy silnik ma trzy zaciski. Pomiar rezystancji każdego zacisku zazwyczaj daje następujące wartości: 10 omów, 25 omów i 15 omów. Metodą prób i błędów znajdź „ogon” przewodu uzwojenia, który po podłączeniu do pozostałych zacisków pokazuje na multimetrze 10 omów i 15 omów.

Ten przewód będzie jednym z przewodów roboczych. Końcówka, która w połączeniu z nim generuje rezystancję 10 omów, również będzie „należała” do uzwojenia sieciowego. Pozostały trzeci przewód to przewód rozruchowy; jest on podłączony do obwodu za pośrednictwem kondensatora.

Czasami, mierząc rezystancję zacisków silnika, multimetr wyświetla wartości 10, 10 i 20 omów. To przykład innego rodzaju uzwojeń. Występują one w niektórych modelach pralek automatycznych. W takim przypadku przekrój przewodów roboczych i rozruchowych będzie taki sam, co uniemożliwia wizualne rozróżnienie, który jest który.

Nie ma istotnej różnicy między tym, który przewód gdzie idzie. Uzwojenie rozruchowe w tych silnikach jest zasilane przez kondensator o odpowiedniej pojemności.

Określenie uzwojeń rozruchowych i roboczych jednofazowego silnika elektrycznego jest w rzeczywistości dość proste. W niektórych przypadkach można to zrobić wizualnie, w innych sytuacjach wymagany jest multimetr.

   

Komentarze czytelników