Wymiary pralki Siberia

Wymiary pralki Siberia Chociaż pralki popularnych zagranicznych marek są dziś powszechnie dostępne na rynku, wiele gospodyń domowych nadal chętnie korzysta z rodzimych pralek Sibir, produkowanych w Omsku, w fabryce Polet, od 1957 roku. Ten prawdziwie wysokiej jakości „domowy pomocnik” może konkurować z modelami zagranicznymi, ponieważ pierze wydajnie, jest solidnie zmontowany i może służyć bezawaryjnie przez dziesięciolecia. Przyjrzyjmy się głównym wymiarom pralki Sibir, abyś mógł ocenić, który model najlepiej sprawdzi się w Twoim domu.

Pierwszy „bestseller” 1966 roku

To urządzenie wyprodukowane w Omsku zyskało ogromną popularność w ZSRR po wprowadzeniu na rynek wersji „Sibir 3M”, wyposażonej w wyprofilowany zbiornik i przyjazny dla użytkownika panel sterowania umieszczony z przodu pralki. Co więcej, była to jedna z pierwszych pralek wirówkowych, której najważniejsze elementy wykonano z aluminium, które jest wyjątkowo odporne na korozję. Waży 40 kilogramów, ma 67 centymetrów szerokości, 70 centymetrów wysokości i zaledwie 37,5 centymetra głębokości, dzięki czemu bez problemu zmieści się nawet w wąskiej przestrzeni. Ze względu na stosunkowo niewielką wagę, zwłaszcza w porównaniu z nowoczesnymi maszynami o dużej wytrzymałości, Sibir ZM można łatwo zainstalować i podłączyć do wszystkich mediów. Oto niektóre z najważniejszych cech konstrukcyjnych:

Układ elektryczny składający się z bloku kondensatorów, panelu sterowania, przekaźnika czasowego, uprzęży podwodnej, mikroprzełącznika i dwóch silników elektrycznych. Obudowa ochronna wykonana jest z polietylenu, a panel zewnętrzny z polistyrenu;
Zawór obejściowy przeznaczony do odprowadzania zużytej cieczy ze zbiornika wraz z detergentem. Zawór jest podłączony do układu hydraulicznego pralki;
układ napędowy aktywatora, którego częścią jest silnik z kołem pasowym, odpowiedzialny za przeniesienie siły z obrotu wału do aktywatora;
napęd obrotowy wirówki z układem zawieszenia, które wspólnie inicjują ruch obracającego się zbiornika urządzenia ściskającego;
pompa odśrodkowa, która pompuje ciecz z układu hydraulicznego pralki do systemu odpływowego;
aktywator, czyli tarcza zamocowana na pionowo zamontowanym wałku, która obracając się, wspomaga obracanie się prania w pralce;
podwozie do mocowania rolek jezdnych, stojaków na zbiorniki, silnika napędowego elektrycznego, bloku kondensatorów i zaworu obejściowego;
zbiornik do mycia wykonany z blachy aluminiowej.

Oto wszystkie niezbędne informacje, które musisz znać na temat jednej z najpopularniejszych pralek epoki radzieckiej.

Piąta wersja samochodu Syberia

Ten dwuczołgowy pojazd, oficjalnie nazwany „Sybir-5”, trafił do sprzedaży zaledwie dwa lata po premierze modelu „3M”, w 1968 roku. Urządzenie waży 40 kilogramów, ma 67,5 centymetra szerokości, 70 centymetrów wysokości i 37,5 centymetra głębokości, a zbiornik mieści 37 litrów wody. Urządzenie wyposażone jest w aktywator o mocy 600 obrotów na minutę, a także silnik wirówki o maksymalnej liczbie obrotów na minutę wynoszącej 2800. Syberia-5

Ten „domowy pomocnik” to ulepszona wersja poprzedniego modelu. Charakteryzuje się ulepszonym przekaźnikiem czasowym, zmniejszonymi wibracjami podczas pracy oraz dodatkowym filtrem układu hydraulicznego.

Syberia, model szósty

Przejdźmy do najpopularniejszego modelu, który oferuje moc 600 watów i pojemność 37 litrów. Pralka oferuje dwa programy prania. Zarówno komora prania, jak i wirówka mieszczą do 2 kilogramów suchego prania. Wirówka obraca się z prędkością 600 obr./min, a jej prędkość osiąga 2700 obr./min. Ubrania są wirowane do poziomu wilgotności resztkowej 55% lub niższej. Syberia-6

Waga urządzenia nieznacznie wzrosła – wynosi teraz 45 kilogramów, co sprawia, że maszyna jest jeszcze bardziej stabilna. Jeśli chodzi o wymiary, pozostały one standardowe - 37,5 centymetra głębokości, 67,5 centymetra szerokości i standardowe 70 centymetrów wysokości.

Jak prać w takiej pralce?

Chociaż urządzenia tej firmy mogą wydawać się podstawowe w dzisiejszym klimacie, podczas ich użytkowania należy przestrzegać kilku zasad. Na przykład, zimą nie należy włączać urządzeń gospodarstwa domowego przez co najmniej cztery godziny po tym, jak zostały wystawione na działanie niskich temperatur i wniesione do ogrzewanego pomieszczenia. Należy również unikać uruchamiania pralki bez wody, ponieważ może to spowodować uszkodzenie silnika. Należy również unikać podgrzewania wody w bębnie za pomocą bojlera lub zmiany trybów pracy po uruchomieniu cyklu. Oto podstawowe kroki, które należy wykonać podczas prania w pralce Sibir.

Najpierw należy posegregować ubrania według koloru i materiału.

Zaraz po zakupie pralki nie zapomnij o usunięciu wszystkich elementów mocujących, znajdujących się przy silniku urządzenia.

Następnie wybierz normalny lub delikatny cykl prania, przeznaczony do ubrań z delikatnych materiałów, takich jak wełna czy jedwab.
Teraz napełnij maszynę wodą, której temperaturę należy wcześniej ustawić.
Do zbiornika pralki wsypujemy detergent, który może mieć postać proszku lub żelu.
Załaduj pranie zgodnie z zaleceniami producenta. W przypadku zwykłego cyklu prania maksymalny wsad wynosi 2,5 kilograma, natomiast w przypadku tkanin delikatnych limit jest bardziej rygorystyczny – do 1,5 kilograma.
Ustawiliśmy czas na timerze, aby rozpocząć cykl pracy.
Po zakończeniu prania pralka odpompuje cały zużyty płyn.
Teraz czas na płukanie ubrań, co odbywa się poprzez uzupełnienie zbiornika czystą wodą. Aktywator działa przez dwie minuty, po czym należy powtórzyć płukanie, pamiętając o wymianie wody.
Czyste ubrania należy wyjąć z bębna i umieścić w wirówce, w której przez trzy minuty będzie wykonywany cykl wirowania.
Na koniec można wyjąć pranie i powiesić je do wyschnięcia, odłączając maszynę od zasilania.

Nie zapomnij o przepłukaniu węży i zbiorników po każdym praniu, a także nie zamykaj komór pralki, aby sprzęt nie wysechł, a ponadto nie dopuścić do pojawienia się pleśni i nieprzyjemnych zapachów.

Oto jak prosta jest obsługa tej klasycznej pralki, która przez dziesięciolecia stała się ulubionym „domowym pomocnikiem” milionów radzieckich i rosyjskich gospodyń domowych.

Ciekawy:

Komentarze czytelników