Jak zdemontować sklejony bęben pralki?

Obecnie produkowane łożyska nie są idealnej jakości, co, jeśli nie są regularnie użytkowane, skutkuje ciągłymi naprawami zespołów łożyskowych. Co 2-3 lata konieczna jest wymiana pierścieni łożyskowych, usunięcie starych i montaż nowych. Za drugim i kolejnymi razem należy zdemontować sklejony korpus pralki. Wyjaśnimy szczegółowo różnice między wielokrotnym demontażem i jego przebiegiem.

Podzielmy sklejony zbiornik na pół

Demontaż klejonego zbiornika będzie się różnił od pracy z „nowym”. Dotyczy to przede wszystkim mocowania, ponieważ po naprawie będzie on zabezpieczony nie tylko śrubami, ale również uszczelniaczem. Te pierwsze są łatwe do usunięcia, ale drugi będzie wymagał nieco pracy – zaschnięty klej dobrze się trzyma i trudno go usunąć.

Niektórzy „eksperci” sugerują usunięcie uszczelniacza ostrym nożem, zeskrobanie go i odcięcie. Doświadczeni technicy jednak odradzają to z dwóch powodów. Po pierwsze, jest to zbyt czasochłonne i nieskuteczne. Po drugie, ostrze może zsunąć się z wyznaczonej ścieżki i przebić zbiornik, stwarzając nowy problem. Znacznie bezpieczniej i skuteczniej jest podjąć inne podejście: rozciąć zbiornik piłą do metalu, wykonując małe nacięcia okrężne wzdłuż szwu. Ponowne cięcie będzie łatwiejsze, ponieważ jedynym oporem będzie warstwa zaschniętego kleju. Kluczem jest zachowanie szczególnej ostrożności i podążanie za starym „ścieżkiem” jako wskazówką. Nawet najmniejsze odchylenie może zniszczyć zbiornik, co znacznie utrudni klejenie.

Pozostałości uszczelniacza po początkowym klejeniu należy usunąć ze szwu.

Samo przecięcie zbiornika na pół nie wystarczy – ważne jest usunięcie pozostałości uszczelniacza. Warstwa zaschniętego kleju uniemożliwi połączenie zbiornika, dlatego konieczne jest jej usunięcie ze spoiny. Aby to zrobić, należy użyć drobnoziarnistego papieru ściernego i przeszlifować powierzchnię cięcia, omijając plastik. Następnie należy usunąć resztki kleju szmatką i rozpocząć naprawę zespołu łożysk.

Wymieniamy uszkodzone łożysko.

Do wymiany łożysk potrzebne są same pierścienie łożyskowe. Aby upewnić się, że rozmiar jest prawidłowy, należy sprawdzić numer seryjny pralki w instrukcji producenta lub na etykiecie z tyłu urządzenia. Następnie należy przekazać zestaw konsultantowi lub zamówić go online na stronie producenta. Inną opcją jest wymontowanie starych części, zabranie ich ze sobą i poproszenie sprzedawcy o dobranie podobnych.

Po otrzymaniu nowych podzespołów przystępujemy do naprawy urządzenia:

• Mniejsze łożysko montujemy na zewnątrz bębna, wchodząc od tylnej ściany;
• Pierścień mocujemy za pomocą młotka i przebijaka (przy wbijaniu łożyska należy kierować młotek ściśle wzdłuż zewnętrznej części bieżni, gdyż uderzenia „wewnętrzne” uszkodzą element);

Zespół łożyskowy składa się z dwóch bieżni: pierwsza, mniejsza, umieszczona jest na dole, a druga, większa, umieszczona jest na górze.

• drugie łożysko mocujemy do siedziska;
• klips mocujemy jednym uderzeniem młotka;
• jeździmy po ringu według standardowego schematu;
• Montujemy uszczelkę olejową na pierścieniach.

Proces wymiany kończy się obróbką uszczelniającą. Uszczelnienie, złącze i wałek są obficie smarowane środkiem hydrofobowym, który zwiększa odporność na zużycie i trwałość, wydłużając żywotność zespołu łożyskowego. Bez tej warstwy ochronnej gumowa uszczelka szybko ulegnie zniszczeniu: podczas mycia woda przedostanie się do mechanizmu i go uszkodzi.

Sklejanie połówek zbiornika

Po uporaniu się z łożyskami i uszczelnieniem, rozpoczynamy montaż zbiornika i automatycznej skrzyni biegów. Pierwszym krokiem jest przymocowanie bębna do poprzeczki, aby unieruchomić tłoczysko. Następnie dokręcamy pierścień koła pasowego dołączoną śrubą i rozpoczynamy sklejanie zbiornika.

Krawędzie obu połówek zbiornika należy ponownie oczyścić i odtłuścić specjalnym środkiem. Następnie nałożyć na krawędź hydrofobowy i odporny na wysoką temperaturę uszczelniacz. Ważne jest, aby odmierzyć odpowiednią ilość kleju: nie mniej i nie więcej. Następnie połączyć obie połówki i skręcić konstrukcję za pomocą łączników. Nie ma sensu oszczędzać na uchwytach – lepiej nie ograniczać się do wkrętów samogwintujących, ale zastosować wkręt z nakrętką, nakrętką zabezpieczającą i podkładkami.

Po związaniu, uszczelniacz należy pozostawić do całkowitego wyschnięcia. Czas utwardzania zależy od konsystencji i rodzaju uszczelniacza i jest zawsze podany na opakowaniu. Specjaliści zalecają odczekanie dodatkowych 1-3 godzin po upływie określonego czasu utwardzania, dla bezpieczeństwa. Nie należy odcinać kleju, który wypłynął ze spoiny – będzie on stanowił dodatkową ochronę.

Nie używaj bębna od razu; najlepiej najpierw sprawdzić szczelność. Zatkaj wszystkie otwory szmatkami i napełnij wodą. Jeśli uszczelniacz nie zacieka ani nie pozostawia smug, możesz rozpocząć pranie.

   

Komentarze czytelników