Jak usunąć rdzę z bębna pralki

Niektórzy nieuczciwi producenci pralek stosują tańsze stopy zamiast stali nierdzewnej, która charakteryzuje się wysoką zawartością niklu i chromu. Stały kontakt z wodą powoduje korozję, a w rezultacie rdzewienie bębna pralki. Niezabezpieczony metalowy bęben podziurawi się, co będzie wymagało gruntownego i kosztownego remontu, a w skrajnych przypadkach – wymiany pralki na nową. Powstałą rdzę można również usunąć w domu.

Czy w ogóle da się wyczyścić rdzę?

Pytanie o to, co zrobić z rdzą, jest szczególnie istotne w początkowej fazie jej rozwoju, ponieważ gdy metal odrywa się od bębna kawałkami, czyszczenie go nie pomoże. W takim przypadku konieczna jest całkowita wymiana, co wymaga otwarcia zbiornika. W niektórych modelach jest to niemożliwe: zbiornik jest zespawany, a jego rozcięcie w celu wymiany bębna, przywrócenie jego pierwotnej integralności będzie trudne. W takim przypadku zaleca się wymianę całego zespołu zbiornik-bęben, co wiąże się ze znacznym wydatkiem.

Jeśli rdza dopiero się pojawiła, należy ją usunąć możliwie jak najszybciej. Zdecydowanie niepożądane jest stosowanie narzędzi ściernych, takich jak tarcze szlifierskie i papier ścierny. Mogą one spowodować poważniejsze uszkodzenia, ponieważ pozostawiają rysy i szorstkie miejsca, które są bardziej podatne na korozję. Bezpieczniejszym rozwiązaniem są specjalistyczne środki chemiczne do użytku domowego.

Jakich środków chemicznych można bezpiecznie użyć do usunięcia rdzy z beczki?

Nie jest wymagane żadne specjalne przygotowanie pralki przed czyszczeniem, należy jednak pamiętać, że tego rodzaju płyny są bardzo agresywne, dlatego należy je nakładać ostrożnie, tylko na uszkodzone miejsca i wyłącznie na powierzchnie metalowe.

Eksperci uważają, że dobrym wyborem są odrdzewiacze samochodowe na bazie kwasów.

Do zalet konwerterów kwasowych należy naprawa uszkodzeń metali o dowolnej grubości oraz możliwość pracy z cieczami zarówno w wysokich, jak i niskich temperaturach. Służą one do zwalczania korozji karoserii samochodowych i wszelkich metalowych elementów urządzeń gospodarstwa domowego.

Głównym składnikiem aktywnym tych produktów jest kwas – ortofosforowy lub oksykarboksylowy. Kwas ten rozkłada osady korozyjne i tworzy niewidoczną powłokę, która zapobiega ponownemu powstawaniu rdzy. Aby uzyskać maksymalną skuteczność, zaleca się nakładanie inhibitora na suchą powierzchnię. Po upływie wymaganego czasu produkt należy spłukać; w przeciwnym razie długotrwałe działanie kwasu może spowodować dalsze uszkodzenia metalu.

Produkt należy nakładać miejscowo, najlepiej cienkim pędzlem lub małym wałkiem, aby zapobiec kontaktowi inhibitora z powierzchniami nieskorodowanymi. Należy również zapewnić środki ochrony osobistej. Obowiązkowo należy przestrzegać następujących zasad:

• respirator;
• okulary ochronne;
• grube rękawice.

Zaleca się przeprowadzanie zabiegu na świeżym powietrzu lub w dobrze wentylowanym pomieszczeniu. Pomimo niedogodności i niebezpieczeństwa związanego z tą metodą usuwania rdzy, jest ona najskuteczniejsza, ponieważ ciemne plamy znikają w ciągu kilku sekund. Następnie wystarczy spłukać pozostały inhibitor szmatką obficie zwilżoną czystą wodą.

W razie potrzeby można również wypróbować bezpieczniejsze środki antykorozyjne oparte na mniej agresywnych składnikach. Są one również łatwe w użyciu, ale mniej toksyczne, ponieważ zawierają tlenki cynku lub garbników zamiast kwasu. Można je nakładać dowolną metodą, w tym natryskowo. Dodatkową zaletą jest to, że powodują one zaczernienie uszkodzonego obszaru, ułatwiając identyfikację miejsc, które zostały już poddane zabiegowi, a które nadal wymagają dalszego leczenia.

   

Komentarze czytelników