Czym jest triak w pralce?

W kontekście diagnostyki modułu sterującego pralki często słyszy się termin „triak”. Dla osób niezaznajomionych z elektrotechniką słowo to brzmi jak przekleństwo i nic nie znaczy. Jednak ten półprzewodnik jest jednym z pierwszych, który ulega uszkodzeniu podczas awarii: przepala się i wymaga wymiany. Triak w pralce pełni kluczową funkcję łącza radiowego, umożliwiając płycie sterującej przesyłanie sygnałów do czujników i innych komponentów systemu. Przyjrzyjmy się bliżej jego wyglądowi i działaniu.

Triak i jego zastosowanie

Simitor, zwany również „triakiem”, jest specjalnym typem symetrycznego tyrystora triodowego. Jest to małe, czarne, plastikowe „pudełko” z trzema elektrodami zasilającymi po jednej stronie i przesłoną po drugiej. Zaletą tego pierwiastka radioaktywnego jest jego zdolność przewodzenia prądu elektrycznego przez działające przejścia „elektron-dziura” w obu kierunkach.

Ze względu na doskonałą przewodność, triaki są szeroko stosowane w systemach napięcia przemiennego. Triaki są również wykorzystywane w płytkach drukowanych pralek jako nadajniki impulsów prądowych. Umożliwiają one systemowi wymianę informacji, przesyłając polecenia z „mózgu” pralki do określonych podzespołów i czujników, a następnie z powrotem.

Simistory to triodowe tyrystory symetryczne, zdolne do przewodzenia prądu w obu kierunkach.

Zasada działania i konstrukcja triaka są identyczne jak każdego innego tyrystora. Po przyłożeniu prądu sterującego do mechanizmu, złącze p-n otwiera się i zamyka tylko wtedy, gdy napięcie spadnie do określonego poziomu roboczego. Ten element radiowy ma jedną wadę: jego elektrody mocy nie są wymienne.

Jak działa ta część?

Triak odpowiada za odbiór i przesyłanie napięcia w pralce. W przeciwieństwie do tyrystora, przewodzi prąd w obu kierunkach, działając jak dwa tyrystory połączone ze sobą za pomocą wspólnego układu sterowania. Ta symetria nadała urządzeniu nazwę „sim”.

Struktura półprzewodnika:

• zaciski zasilania oznaczone „T1” i „T2”;
• elektroda kontrolna oznaczona "G".

W rezultacie otrzymujemy pięć przejść zorganizowanych w dwa obwody, które są równoległymi tyrystorami. Gdy na T1 utworzy się polaryzacja ujemna, pojawi się efekt tyrystorowy p2-n2-p1-n1, a gdy się zmieni, p1-n2-p2-n3.

Sprawdzamy funkcjonalność części

Prawidłowe działanie triaka można sprawdzić za pomocą multimetru lub bez niego. Do tego celu potrzebna będzie żarówka latarki i bateria AA. Wystarczy zbudować obwód ze źródłem zasilania o napięciu odpowiadającym napięciu żarówki i szeregowo połączonym zaciskom aktywnym elementu. Następnie należy podłączyć prąd i obserwować wynik – dioda powinna się zapalić. Następnie, nie wyłączając zasilania, odłączyć baterię i sprawdzić ciągłość złączy PN:

• Jeżeli triak działa prawidłowo, prąd będzie utrzymywany na pewnym poziomie, a żarówka będzie świecić;
• Jeżeli triak się przepali, obwód straci zasilanie i lampa zgaśnie.

Triak można przetestować bez baterii i lampy. Potrzebny będzie multimetr ustawiony w trybie „Brzęczyk”. Oto instrukcja:

• przykładamy sondy do styków;
• spójrz na wyświetlacz urządzenia (jeśli „1” – triak działa prawidłowo).

Test brzęczyka potwierdzi, że złącze p-n nie jest uszkodzone. W takim przypadku prąd roboczy nie uruchomi układu – rezystancja styków będzie zbyt wysoka, a impuls nie dotrze do elektrod.

Drugim krokiem jest sprawdzenie otwarcia złącza. Podłącz zacisk sterujący do anody. Spowoduje to zwiększenie prądu roboczego multimetru, co spowoduje spadek rezystancji styku i aktywację triaka. Na wyświetlaczu testera pojawi się liczba inna niż jeden.

Na „końcu” należy otworzyć zacisk sterujący. Po odłączeniu rezystancja powinna wzrosnąć, a wyświetlacz multimetru powinien ponownie wskazywać „1”. Oznacza to, że triak działa prawidłowo.

   

Komentarze czytelników