Uziemienie pralki w domu prywatnym

Prawidłowe uziemienie w domu jest kluczowe. To nie kaprys, ale wymóg obowiązkowy, regulowany przez Kodeks Instalacji Elektrycznych (EIC). Każdy powinien zrozumieć, że to podstawa bezpieczeństwa elektrycznego. Nie trzeba wzywać fachowca do wykonania uziemienia. To nie jest tak trudne, jak się wydaje. Przyjrzyjmy się, jak uziemić pralkę w domu prywatnym, czego będziesz potrzebować podczas tego procesu i jaki schemat obwodu wybrać.

Wybieramy metodę

Jeśli zdecydowałeś się na samodzielne uziemienie, musisz wybrać projekt. Przyjrzyjmy się dostępnym opcjom oraz zaletom i wadom każdej z nich. Dowiedz się więcej o obwodach uziemiających.

1. Metoda kołkowa. Ta metoda jest uważana za najprostszą. Jej zalety to szybki montaż, minimalne prace przygotowawcze i duża elastyczność w zakresie miejsca instalacji. Kołki wbija się w określonej odległości od siebie i łączy za pomocą metalowej taśmy i drutu.
2. Kwadrat. Ta metoda jest rzadko stosowana. Jest bardziej pracochłonna i kosztowna. Uziemienie wymaga użycia wielu metalowych kątowników i spawania.
3. Trójkąt. Jest uważany za drugi najłatwiejszy w montażu, po obwodzie z pinami. Ta konstrukcja jest najniezawodniejsza, dlatego ludzie często uziemiają swoje pralki w ten sposób. Niewątpliwą zaletą jest to, że ta metoda połączenia wymaga minimalnej ilości materiałów.
4. Koło. Najtrudniejszy kontur do stworzenia. Bardzo rzadki w domach prywatnych.

Najbardziej ekonomicznym i najprostszym sposobem wykonania uziemienia jest wykonanie go w formie trójkąta.

Uziemienie trójkątne jest równie niezawodne, jak uziemienie bolcowe. Dlatego najlepiej bezpiecznie podłączyć pralkę w domu prywatnym, stosując tę ​​metodę.

Zajmujemy się produkcją konstrukcji

Bez uziemienia w domu członkowie rodziny korzystający z urządzeń gospodarstwa domowego są całkowicie bezbronni przed porażeniem prądem. Dlatego nie można lekceważyć znaczenia tego rozwiązania. Do uziemienia pralki potrzebne będą:

• maszyna spawalnicza;
• Bułgarski;
• bagnet łopata;
• młot kowalski;
• Klucz 14 mm.

Materiały, których będziesz potrzebować to:

• Trzy metalowe narożniki o wymiarach 50 x 50 mm. Długość każdego powinna wynosić od półtora do dwóch metrów;
• 4 kawałki paska metalowego o szerokości co najmniej 11 cm;
• około pięciu metrów drutu miedzianego, z jednym rdzeniem o przekroju 6 mm2;
• 14 śrub;
• para podkładek o odpowiednim rozmiarze do śruby i nakrętki.

Pierwszym krokiem jest wykopanie małego, trójkątnego rowu. Będziesz musiał również stworzyć oddzielny pasek, z którego będzie biegł miedziany przewód do panelu elektrycznego. Głębokość wykopu pod obwód uziemiający musi wynosić co najmniej 70 cm. Po wykopaniu rowu należy wbić metalowy kątownik w każdy róg trójkąta. Do tego celu potrzebny będzie młot kowalski. Powstały kołek powinien znajdować się 15-20 cm nad ziemią.

Następnie czas rozpocząć spawanie. Narożniki, wbite w ziemię, łączy się ze sobą za pomocą metalowych taśm. Szerokość spoiny powinna wynosić co najmniej 10 cm. Czwarty pasek należy przyspawać od wierzchołka trójkąta do punktu, w którym zostanie wykonane połączenie z rozdzielnicą. Ostatnim krokiem jest podłączenie przewodu do szyny uziemiającej. W tym celu należy wywiercić otwór w metalowej taśmie, zacisnąć kabel tulejką zaciskową i dokręcić go śrubą, podkładkami i nakrętką.

Testowanie rezystancji obwodu

Przed podłączeniem przewodu do szyny zbiorczej należy koniecznie sprawdzić rezystancję obwodu. Weź standardową oprawę oświetleniową, podłącz jeden przewód do przewodu fazowego, a drugi do przewodu trójkątnego. Żarówka powinna świecić jasno.

Po zakończeniu inspekcji można podłączyć przewód uziemiający do szyny zbiorczej. W rzeczywistości samodzielne wykonanie pętli uziemienia nie jest trudne. Wymaga jedynie czasu i umiejętności spawalniczych.

   

Komentarze czytelników